Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pewnego dnia, to miasto przestanie cię kochać

Piotr Rutkowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Piotr Rutkowski

Piotr Rutkowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

pewnego dnia , to miasto przestanie cię kochać :
powiedziała

potem szybko uciekła
naga do łazienki

co miała na myśli?
przecież to nie to samo co :wynieś śmieci,
albo: wejdź we mnie?

jeszcze

kilka tygodni temu mówiła do mnie: proszę pana
teraz wiem, jak smakuje jej cipka

jeszcze

kilka tygodni temu uciekała ze swoją ręką,
kiedy próbowałem szczepić palce naszych dłoni

dziś jesteśmy jak dwa nakładające się, na siebie
cienie.

jedna przestrzeń
Jedno ciało

Jeden wiersz
Jedno miasto

gauloise

gauloise

Opublikowano
Opublikowano

Zamiast komentarza, proponuję nozyczki.

"pewnego dnia to miasto przestanie cię kochać "
powiedziała i uciekła naga do łazienki

to nie to samo co "wynieś śmieci "
albo "wejdź we mnie"

kilka tygodni temu mówiła "proszę pana
teraz wiem jak smakuje jej cipka" 

kilka tygodni temu umknęła ze swoją ręką,
kiedy próbowałem szczepić nasze palce

dziś jesteśmy jedną przestrzenią
jednym wierszem
jednym miastem
nakładające się na siebie cienie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      Grunt

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - podoba się -                                           Pzdr.
    • Sekrett
      Lutnia przemijania

      Przez Sekrett · Opublikowano

      Nastrojowy. Nie jestem pewna, czy całość jest przemyślana. Metafory są tak intensywne, że balansują na granicy sensu. Przykładowo, nie słyszałam, żeby ktoś kiedyś poił czkwakę. Na pierwszy rzut oka wygląda jak zbitek efekciarskich fraz. Niemniej jednak, ten wiersz się mieni, a ja jestem sroczką, więc podoba mi się. Nie zważając, czy to brylant czy cyrkonia :)
    • Dekaos Dondi
      Naprawiacz

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Tekst satyryczny, rzecz jasna:))     jestem sprawnym naprawiaczem krytykuję co zobaczę jeśli byłbym całym rządem to bym zrobił wnet porządek     chyba dziś podobnych znajdę pokrzyczymy chociaż fajnie przesmarować przecież trzeba wazeliną wspólne trzewia     jakiś czubów wokół horda chcą przygarnąć nasze dobra oj koryto nie w mej głowie wolontariat tyle powiem    nie zmieniła by mnie władza sobie bym wszak nie dogadzał dbałbym o nas i idee o przydatnych których wiele    jestem słuszny sądzę w ciemno skończą w cyrku lecz nie ze mną my właściwi i zaradni oni jakieś durne błazny    *~*    póki co to wciąż dyskusje aż zasadę wyznać muszę w polityce gości często powtarzana z wielką chęcią     całe zło to oponenci   całe dobro my bo święci
    • huzarc
      Niebo odeszło, Fiolet pozostał

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena Poezja z głębi żałoby, bólu, kosmicznej próby. Tekst mierzy się ogromnym brakiem i próbuje go objąć językiem,  bardzo wysokiego lotu, co składa się na metaliczny traktat, filozoficzną modlitwę i potężną elegię egzystencjalną.
    • huzarc
      Lutnia przemijania

      Przez huzarc · Opublikowano

      Skóra przecięta światłem jak kryształową struną, Tryska posokami ognia z paraboli ciała, Po schodach świątyni zwieńczonej pomroczną łuną, Aż staje się gęsto przezroczysta, jak sen biała.   W nim symbol staje się pytaniem i zwątpieniem, Czkawką po owocu skradzionym z drzewa poznania, Pojoną miąższem mandragory i jej kuszeniem Odartym z ciężaru śmierci w lutni przemijania.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...