Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Coraz częściej zagłuszam cię wentylatorem.
Czy nie pomyślałeś o zmianie oprogramowania? Coś szwankuje,
nie otwiera się i nie zamyka. Jakiś źle zweryfikowany fragment
pliku głosowego.

Postaraj się, obiecaj jeszcze raz przeanalizować zaistniałą sytuację.
Jeśli jest wejście, to zawsze jest wyjście; choćby okrężną drogą i
setkami różnych kabli. Zawiesić się jednocześnie. Spróbuj

usunąć wadliwą partycję. Moje statusy od dziś będą zachmurzone,
nie będzie więcej opisów inspirowanych wszystkim i niczym. Później
usunę jeszcze całe archiwum. Wysunę?

Opublikowano

Dziś Espano nie bardzo mi leży ten tekst, mało poetycki moim zdaniem, poza tym trochę drażni to nafaszerowanie mataforami hmm jak to nazwać - techniczno-technologicznymi:)?
w sumie oddaje to jakoś atmosferę czasów, i jest czytelne w przełożeniu na relacje międzyludzkie, ale chyba jestem staroświecki;) nie ujęło mnie to.

Pozdrawiam
Tomek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tomku dzięki za szczery komentarz.
cóż eksperymenty mają to do siebie,
że raz wychodzą lepiej, a raz gorzej.

hehe, staroświecki, a sam próbujesz nowych innowacji :P

serdeczności Espena :)
Opublikowano

witaj Espeno
wiersz taki inny od poprzednich, choć pachnie mi internetowym romansem
to jednak po kolejnym przeczytaniu dotarł do mnie łatwiej.
Powiem poprostu podoba mi się,ale niekoniecznie porywa.

pozdrawiam BS

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za odwiedziny.

cóż, za informatyką nie przepadam, ale jakoś
mnie natchnęło na taki eksperyment.

serdecznie Espena :)
Własciwie, to informatyka zawłaszczyła kiedyś użyte tu terminy. Moim zdaniem, tu odzyskały one, jak i metafory, swoje "zwyczajne" znaczenie. Fajnie się czyta.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za odwiedziny.

cóż, za informatyką nie przepadam, ale jakoś
mnie natchnęło na taki eksperyment.

serdecznie Espena :)
Własciwie, to informatyka zawłaszczyła kiedyś użyte tu terminy. Moim zdaniem, tu odzyskały one, jak i metafory, swoje "zwyczajne" znaczenie. Fajnie się czyta.

dziękuję za pozytywa, przynajmniej komuś się spodobało :)

serdecznie Espena :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...