Gwiazdka

[Doli Exceptio]

nie świecą gwiazdy nade mną
zabrał mi je Edison
tylko garść na kołderce zostawił
wyblakłych światełek

sztucznie prawdziwe migotki
prawa nieprawdy mieniące
mamią swym płowym blaskiem

nad nami zaś świecą latarnie
mocnym żółtym światłem
choć to pod nimi najciemniej

ja tej ciemności się boję
żywa jest jakaś i cicha
i nie odchodzi jak zwykły koszmary
choć ściskam mocno Pana Misia

oddaj mi moje gwiazdeczki
niedobry panie Thomasie
ja zwrócę ci twoje latarnie

albo się zaraz rozpłaczę

[ula]

do dziewiątego wersu wszystko jest lux, ale potem nagle coś się kruszy i staje się ździebko trywialnie.

pozdrawiam, ulka.