Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uczę się twojego kodu
sekwencją czterech zasad
rozpiętych w czasie
czasami czuję pod skórą
nieustanną walkę erytrocytów
o jedną cząsteczkę tlenu

w trójliterowym szyfrze
przyjmuję rolę widza
nawet splecione wokół siebie nici
tym razem nie utworzą drabiny
bo reguła działa parami
a ja zanurzona w cytoplazmie
poczekam na następny etap
ale to nie będzie translacja


Opublikowano

Widzę, że koleżance biologię świat zaczyna przysłaniać smile.gif ale pomysł całkiem ciekawy na szukanie swego kodu...
tylko te słówko "szyfrze"...
poza tym świetny wierszyk.
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

W podstawowej uczą o składowych DNA - adenina, guanina i cytozyna, wchodzace w tą sekwencję czterech zasad. To jest łatwe do odczytania. Do opiniowania i odbioru wierszy nie wystarczy prostacka sentymentalność, kompetencje intelektualne tez są przydatne. Idz podszkolic się, bo narazie nie mamy o czym rozmawiać.

Opublikowano

Idz doucz się, bo to co piszesz coś bez zrozumienia. Nie ma czterech związków tworzących DNA. Jest ono trójliterowe a sekwencja czterech zasad to co innego, określenie ogólne zbierające jego składniki. Naprawdę uczą tego w podstawówce, bodajże w 8 klasie, nie pamiętasz a tym bardziej nie znasz tego z Lo , więc się nie wyp;owiadać. Gubisz się we własnej nielogiczności, a mówią , że z was tacy inteligenci . O tym co jest odtwórcze nie Tobie sądzić. Bez odbioru. Komentuj inne dzieła.

Opublikowano

z całym szacunkiem, ale jedno musimy ustalic -
wiersze piszemy dla siebie
czy dla innych ?

jesli do siebie to ok, problemu nie ma. slicznie i jasno, autor wie o co chodzi, autor i środowisko zainteresowane

jesli dla innych to piszmy tak aby inni mogli zrozumieć, intelekt wysliać mozna nad interpretacja ale nie nad tym skad wziąść podręcznik do biologii. Szkolic sie w biologii jak ktoś nie lubi nie musi, i zmuszanie go do tego nie prowadzi do zadnych sensownych wnosków.

Oburzać sie na słowa krytyki nie ma po co, bo jesli mnie pamięc nie myli panie same krytykują, a że zyjemy w ustroju demokratycznym ( popdbno) to każdy ma prawo do własnego zdania. I czytania tego co w miejscu publicznym jest.

Krytyka tylko dla krytyki jest głupotą, ktytyka przemyślana, głęboka i z sensem jest nadzieją na poprawe własnych błędów.

( uderzam w stół ciekawe co na to nożczki smile.gif )

Opublikowano

powinny sie otworzyć Assire smile.gif
co do wiersza to ja jestem po fakultecie z bilogii i może dlatego nie miałam problemu z odczytaniem jego sensu, natomiast chyba faktycznie powinien troszkę jaśniej tłumaczyć niektóre zjawiska.
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

Do przemyślenia- fragment wypowiedzi M. Gretkowskiej.

" Polska nie jest krajem intelektualnym, lecz emocjonalnym. Im bardziej sentymentalnie, tym lepiej. Bez logiki, sensu, ale rzewnie. To, co się odnosi do logiki, intelektu, nigdy nam nie leżało, bo może ten kraj nie żył w sferze logiki, tylko popieprzonej historii, gdzie wariactwo okazywało się jedynym sposobem działania. Nas musi coś chwytać za serce i być ku pokrzepieniu serc, nie ku pokrzepieniu umysłów, rozsądku. Dlatego takie kłopoty miał Gombrowicz. "

Opublikowano

Tak, emocje wypływają z mózgu( ciało migdałowate) ale czy to znaczy, że mamy przeceniać ich wartość i tak jak nad wiejską makatką, która jest tak chwytająca za serce rozczulać się nad byle jakim przekazem w sztuce, wchodzić w świat emocji autora przekazanych za pomocą byle jakich zwrotów typu " łzy", "żal", " ból", które w istocie stanowią nic nie znacząca wyliczankę. Ale mamy też tendencję do identyfikowania autora z podmiotem lir , i wścibskiego wchodzenia w świat jego przeżyć, nad którym możemy się rozwodzić, a intelekt , jest chyba zbyt intymny, osobisty i jego wrota otwierają tylko Ci bardziej odważni lub przekorni.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...