nawet nie zdąże wtedy przełknąć

[Panna Cogito]

gdzieś w pierwszej chwili twojej zmarszczki
zauważam jak rwie się czas
by przeżywać go najintensywniej

nawet spirale na niedoschniętych liściach
płoną jeszcze żywą nadzieją uzurpacji swych marzeń

nie jest mi nic dostatkiem
co nie miało by w sobie kształtu
spadających twych stóp
po blasku kasztanowego dębu

nie odejdę

i mimo ,że mówisz prawdę
przesiąkam jak mech sokiem z borówek
połyskującym strachem o przyszłość

[Black&White]

Zgaduję że ten wiersz jest o łapaniu czasu, wykożystywania go do cna, zwłaszcza tych ostatnich chwil. Wnioskuję po "nawet spirale na niedoschniętych liściach płoną jeszcze żywą nadzieją uzurpacji swych marzeń", a także kilku innych fragmentach. Wiersz posiada przenośnie pobudzające wyobraźnie, nie są tak strasznie zawiłe. Może tylko za dużo ich na tak małej powieżchni. Ładny, spodobał mi się

Pozdrawiam

[zak stanisława]

ciekawe skojarzenia i zdodzę sie z opinią poprzedniczki, za dużo metafor na małej powierzchni
mimo- sie podoba..
pozdr ES