Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

poniosła cię rzeka. słyszałam okrzyki.
światło ostre jak skalpel. zniknąłeś
za mostkiem. nikt nie mówi o tobie,
nie znają cię klucze, nie widują okna.

strużka deszczu się waha. a jeżeli
przymrozek i odkryte kiście
nie są całym światem. a jeśli nie tylko
tajemnice są wieczne, może życie

nie znika całkiem, lecz zaschnięte,
toczy się na wydmach, skryte
w cieniach sosen, trzepocze
i rozsyła niewidzialne liście.

deska skrzypi w podłodze, przeciągle
i wiecznie zajęta czekaniem. w wyobraźni
spotykam się z tobą.

być może wiesz o tym.

Opublikowano

rażą mnie okna
albo sama nie wiem co
jakbym czuła
z tym zwykłe problemy

reszta jest mi świetna
mówi o każdym odchodzeniu
refleksja nad horyzontem
którą na swój użytek czytam

pięknie te myśli płyną
zwracają ku światom
czuję lekutkie buddyjskie
pociąganie

Z lenistwa użyłem cytatów z Dzie Wuszkowego komentarza, fajny wiersz, pozdrawiam, Stefan.

Opublikowano

piękny wiersz!! tylko zmieniłbym:
za mostem
i
strużka deszczu, nieładnie brzmi.
i
deska skrzypi w podłodze - może w podłodze.

bardzo dobry text, masz wiele ciekawych
reflekcji! podoba się. coś bym z ost. wersem pokombinował
barsziej zakręcił.
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...