Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

nad ranem II

Tali Maciej
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

lubię

o świcie patrzeć
jak podnosi się i opada
przy każdym równomiernym

lub kiedy
przewracasz się niezdarnie
z boku na bok

marznąć
gdy otulasz się kocem

lubię kiedy w embrionalnej
można by cię wtedy
zamknąć w dłoni
lub gdy przypadkowo ręką
w moich włosach

lubię nudzić się przy tobie

Rhiannon

Rhiannon

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się tylko "lubię nudzić się przy tobie" - sugeruje prawdziwą miłość. Że nawet nuda jest ciekwawa, jeśli tylko jest się razem.
Ale reszta już niestety do mnie nie przemawia. Nie lubię tego typu niedomówień (tych dwuznacznych, co to je zacytowałam w poprzednim komencie). Znaczy, dobra, niech sobie będą, ale w jakimś kontekście, a nie że piszesz o podnoszeniu i opadaniu, po czym znienacka przechodzisz do zupełnie innego tematu, jakim jest w tym przypadku przewracanie się z boku na bok. No, ja wiem, że to tak miało być: dwuznacznie, ale mówię - jak dla mnie, nie tak poszatkowane.

Pozdrawiam, R.

kryz

kryz

Opublikowano
Opublikowano

bardzo lubię Twoją twórczość, Macieju.
podoba mi się w niej przede wszystkim bezpretensjonalność (pojmowana, rzecz jasna, pozytywnie). przeczytałem sporo z Twojej pokaźnej kolekcji na tym forum. w tym kontekście daję słowo, że fenomenem nie jest już dla mnie, że rzeczy typu

można by cię wtedy
zamknąć w dłoni

u Ciebie wyglądają naturalnie.

przepraszam na koniec, że tak globalnie.
pozdrawiam.

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

(...) lubię kiedy w embrionalnej
jak dziecko
można by cię wtedy
zamknąć w dłoni
lub gdy przypadkowo ręką
w moich włosach

lubię nudzić się przy tobie... coś tkwi w tych słowach i chyba nie o dosłowne nudzenie chodzi...
Pozdrawiam... :)

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




miłe słowa, wierszy jeszcze nie kojarzę ,ale może będę miał okazję
takie słowa podtrzymują na duchu, ale ja szczerzę powiem że już swoich wypocin nie mogę czytać
więc tym bardziej jestem zaskoczony że komuś się chciało

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Robert Witold Gorzkowski
      Modlitwa Wigilijna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Marek.zak1 dziękuję Marku
    • Kwiatuszek
      Magia świąt – czy jestem fiutem?

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Mikerreq
      Wigilia Pustego Krzesła

      Przez Mikerreq · Opublikowano

      Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • violetta
      Wakacje

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • KOBIETA
      Wakacje

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...