Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chcę być strasznie kobieca.
Przypinam do piersi broszkę
nawlekam na szyję czerwone korale
czerń oplata mi biodra
wspinam się na szpiczaste noski
żeby być ponad tłumem zabawek.

Chcę odzyskać kobiecość.
Zamazuje ręczne rany
wygładzam puszystość fal
obciążam wytarty aksamit
podrywam odbicia obrazów
żeby przypomnieć sobie piękno.

Wyrosłam z kobiecości.

Opublikowano
chcę być strasznie kobieca
naturalna jak czerń

przypinam do piersi broszkę
wspinam się na szpiczaste noski
żeby zdeptać
natłok zabawek

chcę
odzyskać kobiecość
obciążając wytarty aksamit
podrywam odbicia obrazów
żeby przypomnieć sobie piękno

wyrosłam z kobiecości


/////////////\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

wieczności.
Opublikowano

wspinam się na szpiczaste noski
żeby być ponad tłumem zabawek -----usuwam 2 x się

Zamazuje

w drugiej strofie trochę przydużo czasowników
ale można przeżyć :)

trochę dziwna dla mnie ta kobiecość
ale
---Kobiecość nie jedno ma imię---
Pozdrawiam

Opublikowano

Są to dwa okresy :
dzieciństwa kiedy chcę być kobietą i
starość kiedy pragnę wrócić do kobiecości.
Jaro jak zwykle masz ciekawą interpretacje ;)
Dziękuję za komentarze ;) mam nadzieje że na tylu sie nie skończy.Może trzeba coś jeszcze poprawić ?

Opublikowano

"Chcę odzyskać kobiecość.
Zamazuje ręczne rany
wygładzam puszystość fal
obciążam wytarty aksamit
podrywam odbicia obrazów
żeby przypomnieć sobie piękno.

Wyrosłam z kobiecości."

z kobiecości nigdy się nie wyrasta, mimo wszystko, mimo wieku...
za dużo czasowników w tej zwrotce, może jakoś zmienić?
Zamazuje
wygładzam
obciążam
podrywam
przypomnieć
pozdrawiam ciepło ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...