Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Cezaremu Geroniowi



co i ruch zaburza mnie przeszłość
skacząc do oczu imieniem zmarłego
czym jest więcej gdy
jak włosy jak paznokcie nie przyznaje się do zaprzestania
z rozbiegu

wykroić to imię które czyjąkolwiek ręką pisane
smakuje tak samo
uwolnić się spod cienia
w konturze przecież zwykłych liter

kwiaty zła zagarniane z uciechą w bukiety
pleciesz z nich zapewne laury bladej skroni widzę
śmiejesz się przekornie poważnie jak dziecko
widzę zaszyty w półmrok zadymionej paryskiej knajpki
długimi palcami pianisty badasz głębokość pojęcia

wulgaryzm co za niestosowne słowo

ćma w moich ustach
zlepia mi amen
okropność
kręcisz głową opierasz czoło o splecione dłonie bawisz się krzywym uśmiechem
pamiętam

matowa szczerość odchodzenia
skubany szrapnel trwogi
wciągany w płuca śmiech

gęste światełko ciemnego śródwiecza omijane po brzegu

obcy zupełnie
za mało czasu wybrałam

pamiętam zaostrzone otępienie
pamiętam wszystko
wszystko czego nie zdążyłam pomyśleć

po całym tym przeminięciu
wstyd mi zewu nocy
archetypów wstyd
mi wycia pod powiekami
nie zmażę

pozytywka nie wzruszają mnie pozytywki

wzgląd odgina się w spojrzeniu
pod gestem już choćby gałęzi inaczej świat się zakłada
za innymi drzwiami inne dziewczyna czy tygrys

czerń nabrała ostatecznej głębi
najprostszej tylko semiotycznie


***

powalany atramentem ze złamanej stalówki
toczy się przez skrzepy powietrza
głuchy o niebo ociera się z plam

pogięty blaszany pieniążek z którego zmyto winę
wraz z przebaczeniem
Opublikowano

Magdo

miła i tak dawno nie widziana
czytam wciąż i wciąż na nowo
i tak chcę w twoje słow tajemnice wniknąć, ale nie staje mocy twojej
brakuje oddechu i horyzontu
ale i tak poczytam, pomaluję jakby już przezroczysto
posiedzę
otrę się o twoje niewybaczenia

pozdrawiam sercem całym
seweryna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Interesujące porównanie.   Pozdrawiam :)
    • Piękny wiersz. To prawda, jesień zawsze oddaje, w końcu to czas zbiorów.    Pozdrawiam :)
    • Dziś są Twoje urodziny Więc wznieśmy toast Za Twoje zdrowie, świetny aktorze, Napijmy się dziś, bo jest okazja. Dziękuję Ci za chwile wzruszeń Za mnogość całą świetnych ról Od Janka aż po Mordowicza Dawałeś czadu – do diabłów stu! Oparłeś się też pokusie założenia Własnego teatru – szacun, chłopie, za to! Po co kolejny teatr na scenie? Kiedy to życie samo jest teatrum? Życzę Ci – „Janku” – kolejnych ról, Tak samo barwnych, tak samo świetnych, Jak właśnie ta w „Czterech pancernych”, Lub jak ta w „Klerze” sławetnych! Warszawa, 23 IX 2025   Dziś przypadają 86. urodziny Janusza Gajosa. Mam nadzieję że P. T. Jubilat nie będzie miał mi za złe, że uczczę Jego urodziny tym skromnym wierszem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Możesz "wstawiać" co chcesz... w miejsce kropek.     Nie rozumiem tylko - dlaczego próbujesz mnie wciągać w dyskusję porównawczą?    Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...