Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nieskończona część wątku

jacek_sojan
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

jacek_sojan

jacek_sojan

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

I

wszystko już było zło i dobro
pieszczota zdrada śmiech i lęk
wszystko już było deszcze w sadach
bezwstydna nagość myśli grzech

i zawrót głowy zrozumienie
i rzeki ciekłe szkło na udach
była już zima ślad po zimie
i chwila złota gniew i nuda

było już wszystko była miłość
szuflady pełne jej sukienek
choć zdjęła wszystkie pod palcami
nieznane czeka tu i wszędzie

II

szukali miłości tak czystej
jak sen chłopięcy na siostrzanych kolanach
tak odważnej jak rzeczny wir
wstrzymany ramionami nastolatka
szukali jej w gałęziach czereśni
na dachach i strychach w lesie
w bójce i w kuflach piwa w kinach
a kiedy dochodził do nich jej niespodziany głos
czynili to co może nieśmiertelny czynić
granicą losu odziani w śmierć
na swoją wolność zaprzysięgali

III

szukały miłości tak pełnej
jak sen lalki szmacianej
poddanej jak warkocz grzebieniowi
i tak ostatecznej jak rozsypany mak
szukały w zamglonych lusterkach myśli
i w wielkich lustrach czerwcowego dnia
w złym i dobrym śmiechu w soli
w wosku w snach
a kiedy dochodził do nich ostrzegawczy głos
szły jak w ciemne zaklęcia nic nie rozumiejąc
oddając swoje suknie oddawały życie
za nowy świat i dom

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

w tym wzniosłym wątku patriotycznym
znalazłem takie drobne j.niżej el-tirówki
- po pierwszym czytaniu :)


wszystko już było zło i dobro
pieszczota zdrada śmiech i lęk
wszystko juz było deszcze w sadach
bezwstydna nagość myśli grzech

i zawrót głowy zrozumienie
i rzeki ciekłe szkło na udach
była juz zima ślad po zimie
i chwila złota gniew i nuda

było już wszystko była miłość
szuflady pełne jej sukienek
choć zdjęła wszystkie pod palcami
nieznane czeka tu i wszędzie

II

szukali miłośći tak czystej
jak sen chłopięcy na siostrzanych kolanach
tak odważnej jak rzeczny wir
wstrzymany ramionami nastolatka
szukali jej w gałęziach czereśni
na dachach i strychach w lesie
w bójce i w kuflach piwa w kinach
a kiedy dochodził do nich jej niespodziany głos
czynli to co może nieśmiertelny czynić
granicą losu odziani w śmierć
na swoją wolność zaprzysięgali

III

szukały miłości tak pełnej
jak sen lalki szmacianej
tak poddanej jak warkocz grzebieniu - grzebieniowi ?
i tak ostatecznej jak rozsypany mak
szukały w zamglonych lusterkach myśli
i w wielkich lustrach czerwcowego dnia
w złym i dobrym śmiechu w soli
w wosku w snach
a kiedy dochodził do nich jej ostrzegawczy głos
szły jak w ciemne zaklęcia nic nie rozumiejąc
oddając swoje suknie oddawały życie
w swojej krwi budując nowy świat
i dom

Roman Bezet

Roman Bezet

Opublikowano
Opublikowano

Jacku,
krótko: nihil novi (toś Ty napisał, nie ja ;) - bo też o tym ten "utwór patriotyczny" (nie bez kozery egzegeta stwierdził, bo piszesz o naszych dziewczynach, naszych chłopakach ;), a już końce cz. 2 i 3 uderzają w nuty tak wysokie, choc czyste, że nawet spółczesny patriotyzm "kolegów Romana" to - wielkie NIC).
Nie za bardzo rozumiem funkcję preludium; podoba mi się, fragmentami uwodzi (szkło na udach - przeżyłem, bez uszczerbku na przyrodzeniu - nawet ;), znowu rym: udach - nuda, mnie ogłusza (niewyszukaną dokładnością :).

Wiesz, rozmawiałem dziś z poetką, która - jak się okazało - pisała magisterkę z poezji ks. Twardowskiego. Z radością się zabierała - a kończyła?...
W trakcie analiz (nie wierszy czytania! bo to jej dawało wiele: i duchowość, i błyskotliwe myśli - niespodzianki, i spokój percepowania) okazało się, że większość z nich (wierszy) to "litanie" podsumowane pointą, błyskiem często zanurzonym w Bogu.
Z punktu formalnego: co o tym napisać, żeby dobrze napisać - dla pracy mgr!, ale też dla księdza - poety...

Ładne sformułowania, choć może nadmiar elementów (wymienionych).
Heroiczny los "everymenów" - ciemne ścieżki losu.
Te przesłania przygotowane na Twój sposób, ubrane w świat ni to wioski, ni to miasteczka.
Z rzeczy ewidentnych:
- "a kiedy dochodził do nich jej ostrzegawczy głos
szły jak w ciemne ..." - to domyślne i wyczytywalne.
pzdr. b

jacek_sojan

jacek_sojan

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Roman Bezet.; z uwagą i wielokrotnie przeczytałem Twój komentarz - patetyzm to nie jest obcy
ton, ale mi przyrodzony /jak Tobie twoje przyrodzenie! :))/; spotkanie dwojga
ludzi to jak spotkanie aliantów, którzy w każdej chwili mogą stanąć przeciwko sobie
a jednak ponosząc ryzyko, podpisują układ...tu Mendelssohn;
z uwagami technicznymi nie dyskutuję, bo wszystkie racjonalne i słuszne; dałeś mi
zajęcie;
Perypetie z pracą magisterską na temat poezji ks. Twardowskiego przypomina mi
moje podchody do tomiku Romana Bezeta pt.: "rezonans znaczeń", aby podsu-
mować lekturę i znaleźć metodę opisu dla tej lektury o wartości krytyczno-litera-
ckiej, dostępnej dla każdego...nie myśl że zrezygnowałem, nigdy! ja mam z reguły
za dużo a nie za mało pomysłów, jak zebrać pod wspólny mianownik wrażenia
lekturowe - a skoro wygadałem się, że krążę jak jastrząb nad kurczęciem, to
pewnie zapikuję w gąszcz tych wierszy, by zapolować na jasne i czytelne jądro...
Powiedz Bezecie, jak będzie praca gotowa, to co? gdzie mam ja zamieścić - w dziale
recenzji-interpretacji Interklasy? Przymierzam się także do tomu kaliny, bo czuję
się jej poezją uwodzony i uwiedziony, co chyba Cię nie dziwi specjalnie? :)) J.S.

Eugen De

Eugen De

Opublikowano
Opublikowano

I

wszystko już było zło i dobro
pieszczota zdrada śmiech i lęk
wszystko już było deszcze w sadach
bezwstydna nagość myśli grzesznych

i zawrót głowy zrozumienie
i rzeki ciekłe szkło na udach
była już zima ślad po zimie
i chwila złota gniew i nuda

było już wszystko była miłość
szuflady pełne jej sukienek
choć zdjęła wszystkie pod palcami
nieznane czeka tu i wszędzie

II

szukali miłości szukali czystej...............bez tak
jak sen chłopięcy na siostrzanych piersiach
odważnej jak wir rzeczny.............bez tak
wstrzymany ramionami nastolatka
szukali jej w gałęziach czereśni
na dachach i na strychach lasu
w bójce i w kuflach piwa w kinach
a gdy dochodził do nich jej głos niespodziany.......bez akcentu na jednej sylabie na końcu
czynili to co może nieśmiertelny czynić
granicą losu odziani w śmierć
na swoją wolność zaprzysięgali.................rytm się "wali"!

III

szukały miłości pełnej jak sen............. bez tak
lalki szmacianej - poddanej
grzebieniom jak warkocz rozsypany
w mak ostateczności
szukały myśli w zamglonych lusterkach
lub dnia czerwcowego w wielkich lustrach
w złym i dobrym śmiechu
w soli w wosku w snach
a gdy dochodził do nich głos ostrzegawczy...... bez jej
szły jak w ciemne zaklęcia nic nie rozumiejąc
oddając swoje suknie oddawały życie
w swojej krwi budując nowy świat.......rozumiejąc, oddając, budując --- to za dużo!!!
i dom

Pozdrawiam.

Roman Bezet

Roman Bezet

Opublikowano
Opublikowano

Jacku - Smoku (z rodu ;)

mnie chyba już nic nie zdziwi, zwłaszcza w Twoim wykonaniu, tym niemniej - pamiętaj: ja ostrzegałem ;)

A gdzie? A nie wiem, a choćby i tu - w wątku. A może i w jakimś periodyku?
(tylko, że teraz nigdzie i tak nie płacą) :D
Wiem, wiem - tak tylko dodaję ;)
I dodam Ci jeszcze jedno - uważaj, uważaj, nie wszyscy się wygadują, ale wyłysieć mogą wszyscy - Ty też ;)
No, rzekłem.
pzdr. b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      Pustynia

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      Co*             Polacy wiedzą o panu premierze seniorze Mateuszu Morawieckim?             Wyjątkowy i nawet jak na Prawo i Sprawiedliwość - miglanc, poglądy - jeśli ma - to bardzo zmienne.             W internecie pełno jest jego wynurzeń, jednak: nie zawsze był gadułą, a znajomość z charyzmatycznym panem rabinem Shmuleyem Boteachem - ukrywał.             A przecież to rabin dość nietypowy: był rabinem studentów w Oxfordzie i popierał społeczność LGBT - prowadził również sklep z koszernymi gadżetami erotycznymi.            Shmuley Boteach znalazł się wśród 50 najbardziej wpływowych rabinów na świecie. Ma zdjęcia z Andrzejem i Agatą Dudami oraz z kard. Rysiem.   Morawiecki zjadł z rabinem kolację, o której Boteach tak napisał na Facebooku: „Miałem dziś wieczorem (koszerną) kolację z polskim premierem Mateuszem Morawieckim – łaskawie wysłuchał moich obiekcji co do polskiej ustawy o Holokauście i przedstawił własne spojrzenie na kwestie polskiego cierpienia doznanego od nazistów. Jest to człowiek inteligentny i ciepły, który głęboko zna historię i którego dzieci uczęszczały do szkół żydowskich”.   Źródło: Przegląd 
    • Migrena
      Pokój 213

      Przez Migrena · Opublikowano

      I. Było westchnienie. Bo było ciągle gorzej. Skóra ledwo rozciągała się na kościach. Jak prześcieradło, które już nie pasuje do łóżka. Ciało - które kiedyś przecież tańczyło, śmiało się, jest teraz ciężarem, którego nikt nie chce nieść. Nawet ono samo siebie. Juz prawie obce, chociaż ciągle twoje. II. Rurki. Zapach środka do dezynfekcji. Woda w butelce na szafce obok - jakby czekała na jutro. Pielęgniarka mówi cicho. Nie do ciebie.. Do innego  czasu. Do strzykawki, wenflonu, kroplówki. III. Ból nie ma teraz barwy. Ani kształtu. Rozlewa się jak woda z kubka na brzuchu, a zycie nie ma już siły prosić o wytarcie, o suchość. IV. Cisza tu nie jest spokojem. To sól. Wchodzi pod paznokcie. Nie pytaj, co boli. Boli wszystko, wszystko co jeszcze pamięta życie. V. Ktoś postawił kwiaty. Nie pachną. Ktoś zostawił kartkę: „Myślami z tobą” Choć nikt już tu nie czyta ani słów, ani znaków. VI. Trzeba było wtedy tylko usiąść. Obok. Bez słów. Nie próbować ratować oddechu, ani uspokajać dłoni. Ciało znało tę ciszę. Znało jej ciężar, znajomy jak brzęk aparatury w nocy bez zmiany. Skóra przyjmowała obecność jak kroplówkę - powoli, nie wiedząc, że to już ostatnia. VII. Potem już nic. Prawie nic. Aparat pikał życiem  jeszcze przez chwilę. Potem zapadła cisza. Nie absolutna. Tylko taka, której nikt nie miał siły nazwać tym jednym, jedynym słowem. VIII. Zza drzwi dobiegł stłumiony szept. Zmieniono pościel. Zamknięto okno. Subtelny dzwięk wentylacji dopełniał ciszę. Kubek wciąż stał na stoliku. W wodzie - twój włos. Jak jedyny ślad po kimś, kto właśnie przestał być.  
    • Łukasz Jasiński
      Z mitologii greckiej

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      "A Stany Zjednoczone Ameryki Północnej muszą wreszcie zrozumieć, iż w interesie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej nie jest wspieranie dyktatury w Niemczech, dyktatury na Ukrainie i dyktatury w Izraelu - to my mamy przewagę - możemy wyjść z Unii Europejskiej, Paktu Północnoatlantyckiego i Trójkątu Weimarskiego i zawrzeć sojusz wojskowy z Federacją Rosyjską lub z Republiką Turcji, Konfederacją Szwajcarii i Republiką Iranu."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • FaLcorN
      Gorzkie jest nic

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @[email protected] Miło, że doceniasz, dziękuję, pozdrawiam! Życzę głębi weny na ten weekend i na następny.
    • Alicja_Wysocka
      Skrzynia

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 Subtelna, ale przejmująca opowieść o dzieciństwie - nie tym idyllicznym, ale o takim, które zostało zatrzaśnięte, schowane, może nawet celowo wyparte. Obraz skrzyń i zepsutej lalki przywołuje poczucie utraty, milczenia i emocjonalnej izolacji. Piękna i bolesna diagnoza traumy - czegoś, co nie daje się zapomnieć, a jednocześnie trudno o tym mówić. Zostaje jak siniak.   

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...