Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"czyżby"
ziewnęłam sama do siebie
już po pierwszej
biurko nadal twarde i łokcie
bolą coraz bardziej
śledzę
kurz osiadający na kartce
osiadł także na moich plecach
już czwarta
nawet zegar stanął i śpi
kawa wypowiedziała subordynacje
zresztą zimna nie dobra
ja też - nie dobra
próbująca pisać
a mam tylko złudzenie w dłoni
i parę wspomnień
Opublikowano

bardzo przyjemny wierszyk, nie wiem jednak co "czyżby"... jak dla mnie to opis kolejnej nieprzespanej nocy po przeżyciu jakichś (być moze silnych) wrażeń (przez te wspomnienia to wnioskuję, choć tak naprawdę to ja sobie wyobraziłam ślęczącą nad biurkiem całą noc kobietę, ale nie wiem...próbującą napisać coś?..jakąś no nie wiem, jakby myśłała o czymś poważniejszym typu książka ale nie może znaleźdź odpowiedniego pomysłu nawet na pierwsze zdanie).
to, to czyżby miałoby zwiastować jakieś olśnienie? wenę?
no sama nie wiem.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

Tekst fajny, ale raczej nie mój klimat :)
Mała uwaga:

zresztą zima nie dobra
ja też - nie dobra

Czemu służy to powtórzenie? jak dla mnie wystarczoły
zresztą zimna niedobra
ja też

Ale Ty lepiej wiesz, co dla Twojego tekstu jest najlepsze ;)
Pozdrawiam
Coolt
[sub]Tekst był edytowany przez Coolt dnia 04-02-2004 16:32.[/sub]

Opublikowano

Bardzo ciekawy.
Trafił mi się jak ślepej kurze ziarnko. Nawet zawiera przesłanie: nic na siłę.

Kurz na kartce i palcach mówi dużo , jest chyba najlepszym wzmaczniaczem atmosfery utworu.

Pozdrawiam, życząc nocy bez kurzu :)

A.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...