Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wchodzę przez okno
enter
powczorajszy dzień
chyba się zapomniałam
spływam wzdłuż zielonkawych słów

irradiacja emocjonalna
zamykam drzwi do rozmarzania
mam zapalenie pęcherza
po każdym twoim posłuchaj

just one year of love
is better than a lifetime alone
*

jednak tydzień
to za dużo




---------------------------------------
*queen

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no ale to kontynuacja, no spójna, bo właśnie chodzi o to,że niby tak samo a nie tak samo, no przecież wiesz...
zresztą wszystkie te wiersze się łączą jakoś w całość (jeszcze bliskomiejsce)
pozdrawiam
Opublikowano

"mam zapalenie pęcherza
po każdym twoim posłuchaj"

tylko to

ten powczorajszy dzień, irradiacja - to takie wewnętrze fuj, ukryte psiee
nic tu dla mnie niestety. końcówka do kursywy

przykro mi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



znowu brak pomysłu obleczony w bógwieco.
albo nie - przepraszam - jest pomysł, jest zadanie:
ukryć to, że właściwie nie chce się niczego powiedzieć -
ale wymyśliło się: dziś napiszę wierszyk.
no i jest. szkoda tylko, że na usta -
a właściwe pod palce - ciśnie się jedno pytanie:
co z tego?

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



znowu brak pomysłu obleczony w bógwieco.
albo nie - przepraszam - jest pomysł, jest zadanie:
ukryć to, że właściwie nie chce się niczego powiedzieć -
ale wymyśliło się: dziś napiszę wierszyk.
no i jest. szkoda tylko, że na usta -
a właściwe pod palce - ciśnie się jedno pytanie:
co z tego?

pozdr.

interpretacja jest prosta. to z tego . a każdy wers ma uzasadnienie. To kontynuacja- po pierwsze, wiąże się ze "słucham" i wydaje mi się czytelne , no może dla PANA niezrozumiałe. myli się pan.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy To bardzo ciekawy tekst – gotycka opowieść utrzymana w klimacie Poego, z nutką polskiego romantyzmu. Stworzyłeś atmosferę, w której dom nie jest po prostu nawiedzony – on jest żywy w swojej martwości. "Zimna klatka bestii", "depresyjne mary", duchy pijące wino – to wszystko buduje poczucie, że narrator sam stał się duchem we własnym domu, zanim jeszcze umarł. Świetna postać Toma Donnery'ego – ten kontrast między jego wiktoriańską elegancją a piekielną energią (lawendowa marynarka, ogniście rude włosy, "głos jak z horroru") jest genialny . Jego stwierdzenie - "umarł Pan za życia" – to sedno całej historii. Obaj, żywy i martwy, są ofiarami zdrady. Stwierdzenie, że "zdrada zabija celniej niż sama śmierć" – to zdanie jest kluczem do zrozumienia całej opowieści. Podoba mi się zakończenie z piersiówką przy grobowcu. :) Ten świat ma potencjał na całą serię opowieści o duchach w tym domu. Pozdrawiam.  
    • nic nie mów proszę rysuję ślady wolne od skreśleń upadłych liści zanim jesień się rozśpiewa   nic nie mów nalegam idę po zapachu przenosi mnie ponad nagie gałęzie nie słyszę szelestu litości   swobodnie spadam razem z nimi jestem żółty brązowy lekki jestem teraz wiem że wiatr nie wieje mówi do mnie   słucham  
    • Ja może tak nie do końca w temacie, ale jako pasjonatka fotografii (amatorka, co prawda) zachwyciłam się grafiką pod tekstami. Piękne ujęcie.   Nie mam do końca pewności, czy to chcesz nam powiedzieć, że oficjalna historia wciąż przemilcza to, co najważniejsze. Mało znane postaci, epizody - są bardziej znaczące i może w nich tkwi klucz, by zrozumieć, dlaczego losy ludzkości potoczyły się tak, a nie inaczej. I dlaczego wciąż tkwimy w tych samych błędach.  
    • Ten wiersz skojarzył mi się z heksagramami. Jest taki heksagram w chińskiej Księdze Przemian, o nazwie studnia, złożony z dwóch trygramów: grunt/wiatr + otchłań/woda. Symbolizuje bogactwo duchowe i odwołuje się do zasobów wewnętrznych człowieka, z których należy korzystać w zrównoważony sposób. Nie powinno się także ich marnować, trwonić - chyba przede wszystkim na niepotrzebną pogoń za splendorem osobistym i na miotanie się między rozmaitymi sprzecznościami życiowymi, które nas wyczerpują. Studnia (i woda w niej) to samoświadomość, wiedza, równowaga i wewnętrzny spokój. W wierszu wyraźnie widzę, że peel usiłuje znów odnaleźć utracone szczęście, płynące przede wszystkim z tego, że człowiek żyje w zgodzie ze sobą i światem, za niczym rozpaczliwie nie goni, intuicyjnie wycisza się, dogaduje ze swoimi emocjami i zawsze wie, jak się podnieść z energetycznych "dołków".
    • @tie-break Dowcip goni dowcip. I tak trzymać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...