Potomkowie kłamstw

[Krzysztof Butkiewicz]

W wieku łez
Naznaczeni
Wbrew swej woli
Prawem bezimiennego

Pod liściem posłuszności
Kształtowani nierozumiejąc
Stworzeni na nowo
Stają
W pozie sługi
W figurze ducha
Zacierają siebie

Wykoślawione umysły
Urokiem swego kalectwa
Nauczają ulotnych błysków
Uwiązani w złudnej wolności
Szukają nowych

Mają element przetargowy
Obietnicę sielanki -
- jedynie obietnicę...

[Annabel Turtle]

Tak się zastanawiam i dochodzę do wniosku, że każdy z nas, w jakimś sensie, jest takim człowiekiem o jakim piszesz. Zniewoleni przez kogoś lub przez coś zatracamy samych siebie. Nie jeseteśmy sobą tylko zlepkiem napotkanych w ciągu życia ludzi. Co do obiednic to bez komentarza... bo nie trzeba komentować. ;) Pozdrawiam i dzięki że napisałeś ten wiersz.

[Krzysztof Butkiewicz]

Ciekawa interpretacja... ale pisząc ten wiersz miałem na myśli coś innego.

Pozdrawiam
Krzysiek

[Dorma]

Nie nie nie..Nie takie twoje wiersze lubie czytac..

[Krzysztof Butkiewicz]

Ze wzgłedu na to , że nierymowany, czy temat Ci Dormo nie podchodzi?

[Dorma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Forma..I temat tez troche nudny..

[Maria Anonym]

Witam Krzysztofie.Mysle ze to sie tyczy wszystkich wiekow."Jedynie obietnice"?,a moze "az" obietnice,przez nia mamy chociaz nadzieje.
A moze tez zle zrozumialam tekst?
pozdr.M+A

[Krzysztof Butkiewicz]

Pani Mario... każda interpretacja jest dobra, ale tylko jedna pokrywa się z zamysłem autora... może to dziwnie brzmi ale lepiej chyba tego nie umiem wyjaśnić... w każdym bądź razie jeżeli chodzi o mój punkt widzenia, to są to jedynie obietnice (puste na dodatek)... tak na marginesie to mam pytanie...jaki jest Pani zdaniem wątek główny tego utworku?

Pozdrawiam
Krzysiek

[Klaudiusz]

ciekawy, lubię jak wiersz jest o czymś...
ale "-jedynie obietnice" już chyba zbyt dosłownie (to i tak wynika z tekstu)

[Kuba Boryczka]

Temat mi bliski, kiedyś pisałem tylko na takie. Problem tutaj jest następujący: słowami należy przekazać ową metafizyczność i niemal humanitarną podniosłośc zagadnienia, a granica między dosłownością - polotem i świeżością - śmiesznością i przesadą, jest niezwykle trudna do uchwycenia. U Pana o śmieszności nie ma mowy, natomiast widać pewną banalizującą całość dosłownośc, która jest i tak lepsza od przesady.
Pozdrawiam

[Krzysztof Butkiewicz]

Dosłownośc??? a można wiedzieć jak pan to zinterpretował?

Pozdrawiam
Krzysiek

[Krzysztof Butkiewicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wcześniej był bez ostatniego wersu ale kilku moich znajomych zinterpretowało go dokładnie przeciwnie więc dodałem... bo akurat w tym wierszu nie chcę zostać błednie zrozumiany

pozdrawiam
Krzysiek