Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ostrowe Dyle - przytępiałym widokiem zaplecone.


Rekomendowane odpowiedzi

Boh, raz gdzie, wyległ jak zwierz z matecznika
i jął po łące turlać się i skakać,
nuż, i popatrzmy co będzie wynikać,
gdyć z drugiej strony Wicherek – pokraka
od źdźbła do ździebka odbijany mile,
dyć, nie chciał, rąbnął Boha w samuś tyłek,

acz, myśląc sobie, że to głupie zwierze,
jął skręcać kiedyż Boh go za wydmuchę,
dyć, ty mój Bohu, któremu paździerze
same się iskrzą, a głazy są kruche,
rzecząc to, upadł i o przebaczenie
począł wypraszać, plecąc z Boha cieniem,

tak też kto gapa, niechaj w swej pamięci
zasupli owo – na Wichra i Boha,
dyć, tchu i zada nie musiał poświęcić,
o tyle ile pokątnym radocha,
nie tęp widoku, boć o własnej sile
kiedyć i padniesz na Ostrowe Dyle.

------------------------------------------------
Ostrowe Dyle – wieś w pow. przasnyskim.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zasupłać w pamięci i wydać, bo dobre. Pozdrawiam, Stefan.
wydać? hi, toż się samo wydaje w wierszu jak to przed wiekami bohy się bawiły, no dobra, żarty żartami, acz będzie z tym trudno, wydaniem, straciłem ochotę pukać do wszelakich drzwi
z ukłonikiem i pozdrówką MN
ps. dzięki Jimmy i Stefanie za niesamowite słowa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...