Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

może być tak że przestaniemy
odzywać się do siebie wszyscy
pozamykamy nasze małe światy
stworzymy nowe pojęcie przyjemności

ponad wszystko - wysiłek zbędny
myślenie w biegu wyjdzie z mody
szok tlenowy i ból nie zawsze musi
dręczyć swoją marnością jak miłość

sprowadzi się do mechanicznych praw
trzeba wybrać kierunek zaprogramować
jeśli się nie uda można wyrzucić albo
umieścić przy swoim życiu symbol delete

Opublikowano

sprowadzi się do mechanicznych praw
trzeba wybrać kierunek zaprogramować
jeśli się nie uda można wyrzucić albo
umieścić przy swoim życiu symbol ''delete''
**
ty zawsze znajdziesz radę, kosowy stylu! -kupuję! i nie będę już kadzić! całuję oba kosy w dzioby!ES

Opublikowano

może być tak że przestaniemy odzywać się
do siebie wszyscy pozamykamy nasze światy
małe stworzymy nowe pojęcie przyjemności

ponad wszystko wysiłek zbędny - myślenie
w biegu wyjdzie z mody szok tlenowy
i ból nie zawsze musi dręczyć swoją marnością

jak miłość sprowadzi się do mechanicznych praw
trzeba wybrać kierunek zaprogramować
jeśli się nie uda można wyrzucić albo umieścić

przy życiu symbol delete

Pozdrówka Ewo.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak poszło, wg. mnie jest więcej miejsca na dociekanie
na refleksję na to co JEST poezją, dlatego
był przegadany, choć to tylko lekkie strzyżenie było, to
Szanowna autorka może więcej ;)

Pozdrawiam
Opublikowano

nie mam podstaw, aby negować głębię sensu
bo i takie życie bywa,
lecz niestety wszystko to - na szczęście - daleko ode mnie;
jak miłość

sprowadzi się do mechanicznych praw


nie znam takiej miłości, chyba że tylko fizyczna jej faza ...?

można wyrzucić albo
umieścić przy swoim życiu symbol delete


jakiś nieudacznik życiowy, albo ktoś, kto przepędził
na cztery wiatry anioła stróża swego:)

Ewo,
byłem, przeczytałem, pomyślałem,
ślad pozostawiłem i pozdrowienia
zostawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oj, zgadnęłaś - myślałam, że dobrze się schowałam z emocjami
a tu nic z tego.Dziękuję, że zostawiłaś ''ślad'' i bardzo
ciepło pozdrawiam:))) EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • prawie jakoś Słowackopodobnie, -   Hymn przypomnę   Smutno mi, Boże! – Dla mnie na zachodzie Rozlałeś tęczę blasków promienistą; Przede mną gasisz w lazurowej wodzie       Gwiazdę ognistą... Choć mi tak niebo ty złocisz i morze,       Smutno mi Boże!   Jak puste kłosy, z podniesioną głową, Stoję rozkoszy próżen i dosytu... Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,       Ciszę błękitu: Ale przed tobą głąb serca otworzę,       Smutno mi Boże!   Jako na matki odejście się żali Mała dziecina, tak ja płaczu bliski, Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali       Ostatnie błyski... Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,       Smutno mi Boże!   ... a jeszcze byliśmy katowani w chyba w 2 klasie lic. tym hymnem postanowiliśmy napisać: Smutno mi Boże, gdy się spać położę widzę nad łóżka brzegiem pluskwy idące szeregiem i gdy pomyślę, że któraś ugryźć mnie może smutno mi Boże   ale poważnie zrobiłaś villanellę i wyszło zgrabnie (wydaję mi się że gubisz rytm 5/5 - np. środkowe wersy) podziwiam, bo dla mnie jest to rebus układanki rymów - brak mi cierpliwości pozdrawiam
    • pochichoczmy. opowiem historię biednego weneryka, który za opłatą udostępnia krasnoludkom pokryte szankrami ciało, robi za żywą ścianę wspinaczkową. postarajmy się nie pamiętać o grozach typu instynkt samozachowawczy, co sprawia, że nieraz czuję się jak zamknięte w klatce zwierzątko albo jak człowiek, w którego podczas sumy wlazł demon, kazał wyciągnąć z kieszeni noszoną od czasów harcerstwa finkę, wbiec na ołtarz i przyłożyć ją do szyi odprawiającego nabożeństwo księdza, po czym opuścił ciało opętanego (i co teraz? ocykasz się, biedaku, w samym środku szamba-tornada, nie chciałeś, nie ty zrobiłeś, nie wiesz, co jest grane, a tu nagle rzucają się na ciebie jakieś chłopy, obezwładniają). że bywa się rozkraczonym jak przejechana żaba, próbując złapać, spoić rozjeżdżające się wymiary. oj tam, jest dobrze. wiesz, przyśniło mi się słowo "wypoliczkowany". i nozdrza pełne krakersów. nie wiem, czyje. pośmiejmy się z tego.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję serdecznie. @Roma Również dziękuję, najserdeczniej!
    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
    • ani kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów   nie upiększy tak kuchennego  stołu jak najzwyklejsza kromka chleba   pachnąca polem wiatrem słońcem która nie mówiąc  do nas przemawia  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...