Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ślimak


Rekomendowane odpowiedzi

No i poszedł po jagody
w poprzek czasu, żeby krócej
aż go spotkał miesiąc lipiec
myśli sobie, chyba wrócę.

Pod sosenką ślimakowa
pierwsze chłody, szrony śliskie
dom na głowie, a ja sama
chyba się przytulę z listkiem.

Mija zima, potem wiosna
czerwiec jagodziny znaczy
wreszcie pełznie jej nieboże
- jestem, to czas się ślimaczył!

Ewie :)

09.09.06.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



[email protected] napisała wiersz, a ja komentarz :)
W całości wygląda to tak:

poświęcenie ślimaka

z cyklu "igraszki z naturą"

w ciemnym lesie pod sosenką
gdzies pomiędzy korzeniami
siedział ślimak z swą panienką
snuli plany , snuli plany

długo z sobą rozmawiali
wszak to tempo z przyrodzenia
nie przyspieszy ni o gramy
coś się zmienia , coś się zmienia

panna slimakówna rzekła
mój kochany ty ślimaku
są jagody na polanie
mam dziś smaki, mam dziś smaki

na to ślimak zakochany
odpowiedział pani swojej
wiesz ze pójdę, choć na wieki
serce moje , serce moje

i tak sobie rozmawiali
słońce zaszło za polaną
domki swe poprzytulali
wrócą rano , wrócą rano

***

w życiu czasem jest podobnie
snuje każda para plany
byle razem, byle zgodnie
czas zatrzymać na polanie.

------------------


No i poszedł po jagody
w poprzek czasu, żeby krócej
aż go spotkał miesiąc lipiec
myśli sobie, chyba wrócę.

Pod sosenką ślimakowa
pierwsze chłody, szrony śliskie
dom na głowie, a ja sama
chyba się przytulę z listkiem.

Mija zima, potem wiosna
czerwiec jagodziny znaczy
wreszcie pełznie jej nieboże
- jestem, to czas się ślimaczył!

Ewie :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

chciałem dotrzeć z końcem wiosny,
lecz wróciłem tak, jak stałem.
bo po drodze, bo po drodze
znów się w innej zakochałem.

pozjadała Twe jagody,
ślimaczyła się z tym strasznie:
daj repetę, daj repetę,
drugi raz poszedłem właśnie.

więc dla Jej i Twej wygody
jagodowy sok przyniosłem.
pijcie sobie, pijcie sobie,
z jagodami już się zrosłem.

za mym domkiem mam hodowlę,
z nią powoli dosyć kroczę,
jak dojrzeją, jak dojrzeją,
na żądanie będzie soczek.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




wymyśliłam

teraz będę na apetyt
trochę bardziej uważała,
bo omało przez zachcianki
starą panną nie zostałam.

tylko powiedz mi ślimaczku,
boś z natury pono wolnym
zakochałeś sie w try miga
skąd ten pospiech, jesteś zdolny!

przecież ja cię po jagody
wysyłałam, nie po zdradę
skoro tak, to odtąd z tobą
wszędzie razem, dobrze radzę?

Pozdrawiam :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wymyśliłem

ja intencje Twe rozumiem
dobrze radzisz, dobrze radzisz,
bo przez dziurkę od kluczyka
ty ślimaczka nawet zdradzisz

więc dlaczego ja mam tracić?
też mi marzy się rozpusta
a ta druga ślimaczyca
była taka piękna, tłusta

ja przez dziurkę nie potrafię
mogę tylko w jagodzinach
ale Ciebie zaspokoję,
obiecuję - po godzinach

chyba nie przesadziłem
pozdrawiam również :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja przez dziurkę? dobre sobie
przez rok tkwiłam w celibacie
dnie i noce w swej samotni
na pociechę jeno pacierz.

czekam na narzeczonego
obietnicę mam na ustach...
on powolny, zdążył zdradzić?
ślimaczyca, fuj! i tłusta?

powiszuję gustu zatem
ruszaj prędko, czasu skrótem
zwracam słowo, żegnam pana!
nie zpomnij wziąć jagódek.

:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

.....cd.....
ja pamiętam moja droga
Twoje życie w celibacie.
ślimak żyje bardzo długo,
zmów za resztę życia pacierz.

obietnice były sprytne:
„…mój kochany ty ślimaku
są jagody na polanie,
mam dziś smaki, mam dziś smaki…”

to poszedłem na jagody,
wręcz hodowlę założyłem,
a że pokus było sporo…
jagodami się upiłem.

najpierw kusisz mnie i nęcisz,
potem krytykujesz gusta,
bez potrzeby jej nie brałem,
wszak Ty również jesteś tłusta.

ja od Ciebie taki jestem,
anoreksję hołubiłem,
więc się nie dziw, że tymczasem
tę samiczkę polubiłem.

jeśli zechcesz to odejdę
mą hodowlę precz zabiorę
na decyzję Ci zostało
dwie godziny - jutro wtorek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przepraszam

ja wiedziałem, ja wiedziałem
oj, jak panna się obrusza.
złych zamiarów wszak nie miałem,
widzę, że w Waćpannie dusza.

zatem słodko Cię przepraszam,
przyjmij mój ogródek jeszcze,
ja Cię kocham, ja Cię kocham…
wydusiłem z siebie wreszcie.

ja tak sobie Ci gadałem,
aby sprawdzić Twe uczucia,
abyś sama spróbowała
co to serca są ukłucia.

już rok Ciebie nie widziałem,
rok ten cały czas tęskniłem
i dla potrzeb mej zazdrości
historyjkę wymyśliłem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Oni spławili wał, psino.      
    • @UtratabezStraty Dzięki wielkie za te opinie, rozumiem twój punkt widzenia. Aczkolwiek nie zgadzam się z tym co mówisz, tym wierszem chciałem niejako zmusić czytelnika do zastanowienia się nad sytuacją która panuje na świecie, i początek mojego wiersza "Polaku! Żołnierzu!" jest skierowana właściwie do każdego kto byłby w stanie oddać swoje życie za nasz kraj. Wszelkie przejaskrawienia itd. użyłem po to aby przyciągnęło to czytelnika. Mimo wszystko dziękuje za odzew i przeczytanie :)
    • Jak kryształki lodu odbijasz to co utracone, Twoja uroda jest osobliwa wśród ludzkości wzbudzasz odrazę i spokój, strach  Fascynujesz mnie, twoja postać mnie ciekawi  Wzbudzasz we mnie skrajne emocje  O starości wzbudzasz we mnie strach, spokój, tęsknotę  Prowadzisz nas za rękę do objęć śmierci  Ale dlaczego? Dlaczego prowadzisz nas przez ten ciemny tunel uśmiechając się do nas, Wszyscy wiedzą gdzie ich prowadzisz, Ale ty utrzymujesz nas w niepewności  Nie mówisz nam dokąd nas prowadzisz, Przez drogę nie wspominasz słowem o śmierci  Dlaczego nie możesz żyć z nami w zgodzie? Czy dostajesz coś od niej za kolejne duszę, które  Osobiście do niej zaprowadzasz? Czy wściekasz się gdy Anioł śmierci zabiera do Edenu młode osoby niedotknięte twoja ręką? Czy wściekasz się gdy młodość przejmuje twoja rolę i to ona zaprowadza swoje duszę przed oblicze Ozyrysa? O starości odpowiedz mi, Odpowiedz na te pytania  Kochana starości...
    • @Radosław zniknie razem z jajecznicą:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem, czy większość, aczkolwiek bardzo popularnym poglądem wśród naukowców jest, wspomniana przeze mnie, gwiazda Plancka.    Oczywiście, że tak. Nie można wydostać się z ośrodka, z którego prędkość ucieczki jest większa od prękości światła, a jak wiadomo, jeśli coś posiada masę, takowej prędkości fizycznie nie jest w stanie osiągnąć. Ludzkość raczej nigdy nie dowie się w praktyce, co znajduje się pod horyzontem zdarzeń. Tutaj niezbędna jest fizyka teoretyczna, aczkowiek fizyka relatywistyczna nie daje pełnej odpowiedzi.   Tak, ale oparte na sprawdzonych w świecie fizyki rozwiązaniach, których poprawności wielokrotnie dowiedziono, ot, chciażby teoria względności. Do tego, by zbadać, co tak naprawdę znajduje się pod horyzontem zdarzeń (konkretnie chodzi o to, czym jest osobliwość), potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji, czyli teoria spinająca fizykę relatywistyczną z mechaniką kwantową. Takowej jeszcze nie odkryto, choć istnieją kandydaci, jak chociażby teoria strun. Wszystko, co w praktyce wiadomo na temat czarnych dziur obecnie, pokrywa się z równaniami, które wyprowadzono, nawet jeszcze na poczatku XX wieku. Matematyka jest fundamentem, którego podważyć zwyczajnie nie sposób.    Kwantowej teorii grawitacji pewnie się nie doczekam, a szkoda.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...