Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nieno za ta linijke zmuszony jestem przekreslic caly wiersz, polozylas go calkowicie.
az odechciewa sie czytac... no sama spojrz jak to wyglada.. kazdy kto wejdzie odrazu pomysli.. ze tego sie nie da czytac :))

a tak powaznie, swietny kawalek, milo bylo zajrzec

pozdrawiam
dytko

Opublikowano

Nie mogę zaprzeczyć - wg mnie napisane sprawnie, panno Amelijo,
choć bez fajerwerków i obawiam się, że nie zapada w pamięć. Warto by
przemycić jakiś przekaz, nie tylko obraz. A co do przesunięcia - jest
urocze, to znak firmowy (mówię poważnie - nie wiem, ja ty to robisz,
ale taka "ekstrawagancja" jest interesująca, podoba się:) Pzdr!

Opublikowano

Przeczesując od końca, pełna zaskoczenia nad rozlanym...dzięki B.Wojciechowskiemu
-(tylko se bez panny..:)).co do enterkowania początkowego-ci...(dlaczego w komentarzach nie ma przesunięcia -to też zagadeczka),a z obrazem to nie tak: czyż jedno wrażenie nie może wiosny czynić?
P.Belkowi-merci
Sunny- zawsze zarzuty mam ,żem gaduła a tu taka surprise-dzieki!wreszcie!hihi coś mam z tymi skrajnościami...jednak.uf.
A sośnie- oczywizd.
AJaro- z niechęci do rymów - nie zgadnę.
eee Dytku-dzięki.Masz cos wspólnego z tą Panią co bawiła sie zegarkiem?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nic nie mów proszę rysuję ślady wolne od skreśleń upadłych liści zanim jesień się rozśpiewa   nic nie mów nalegam idę po zapachu przenosi mnie ponad nagie gałęzie nie słyszę szelestu litości   swobodnie spadam razem z nimi jestem żółty brązowy lekki jestem teraz wiem że wiatr nie wieje mówi do mnie   słucham  
    • Ja może tak nie do końca w temacie, ale jako pasjonatka fotografii (amatorka, co prawda) zachwyciłam się grafiką pod tekstami. Piękne ujęcie.   Nie mam do końca pewności, czy to chcesz nam powiedzieć, że oficjalna historia wciąż przemilcza to, co najważniejsze. Mało znane postaci, epizody - są bardziej znaczące i może w nich tkwi klucz, by zrozumieć, dlaczego losy ludzkości potoczyły się tak, a nie inaczej. I dlaczego wciąż tkwimy w tych samych błędach.  
    • Ten wiersz skojarzył mi się z heksagramami. Jest taki heksagram w chińskiej Księdze Przemian, o nazwie studnia, złożony z dwóch trygramów: grunt/wiatr + otchłań/woda. Symbolizuje bogactwo duchowe i odwołuje się do zasobów wewnętrznych człowieka, z których należy korzystać w zrównoważony sposób. Nie powinno się także ich marnować, trwonić - chyba przede wszystkim na niepotrzebną pogoń za splendorem osobistym i na miotanie się między rozmaitymi sprzecznościami życiowymi, które nas wyczerpują. Studnia (i woda w niej) to samoświadomość, wiedza, równowaga i wewnętrzny spokój. W wierszu wyraźnie widzę, że peel usiłuje znów odnaleźć utracone szczęście, płynące przede wszystkim z tego, że człowiek żyje w zgodzie ze sobą i światem, za niczym rozpaczliwie nie goni, intuicyjnie wycisza się, dogaduje ze swoimi emocjami i zawsze wie, jak się podnieść z energetycznych "dołków".
    • @tie-break Dowcip goni dowcip. I tak trzymać.
    • @Alicja_Wysocka Z tym przesadzaniem możesz przesadzić, akapit wszystko przyjmie. Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...