Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pytałem przydrożnej Cykorii
- podróżniku szła tędy
jej niebieskie oko zamknęło się

pytałem Wrotycza
- złociutki szła tędy
stał wysoko rozglądał
i wreszcie
- widziałem dzikie gęsi
jedna odleciała na zawsze
słyszałem strzał

będę pytał kamienia
choć ten przysiągł milczenie
będę drogi pytał
choć ta przede mną ucieka

w niepamięci lekarstwo
ucz się zapomnienia patrząc w wodę
- mówi
zaczepiony
tej jednej nie pytam
pochylona nad potokiem
Niezapominajka
leczy pamięć
od zawsze

Opublikowano

ja to was roślinoznawców i roslinoczujców podziwiam szczerze

a w wierszu?
wiszące "się" x2 w dodatku - nie-e
i bez "swojej" przed pamięcią

a mówią, że w wodę patrzeć niebezpiecznie, bo może się jakaś topielica zakochać i pociągnać na dno:))
pozdr

Opublikowano

Jaro Sław.; zaciekawić to zachęcić, pierwsze zadanie sztuki; udało się choć tyle... :)) J.S.

egzegeta.; dla zielarza, każda roślina ma swoją osobowość, cielesną i duchową; w ramach filozofii
stopniowych, coraz doskonalszych wcieleń powstał "Król Duch" Słowackiego i tam
kieruję osobę o tak wymownym nicku - bo taki obowiązuje... :))) J.S.


zak stanisława.; raz w życiu można poczuć się tą gąską, spaść, a jednak żyć dalej... :)) J.S.
ps.; widziałem różową Cykorię, a to rzadkość! kto takie fenomeny jeszcze dziś
rozpoznaje - jesteśmy wtajemniczeni i tak nieliczni... :)))

kalina kowalska.; w tym podziwie nie tracić trzeźwości może tylko królewska głowa; skorzystałem
ze wszystkich rzeczowych uwag - a że wszystkie były mądre, to i wiersz zyskał;
Dziękuję!!! :))) J.S.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Wszechświata Słowem Jestem Ja Pogrom Wykrzesam Ognisty Wypowiadam Krzyk i Wrzask Jak Rany Otwarte Zmysły Pstryk Pstryk i Wróg Zgasł          

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...