Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Złote jesiony chylą skronie
Na słońca powitanie,
I stoją cicho zasłuchane
W jesienne czułe granie.

Stubarwne klony czuprynami
Pierzastych zwiewnych włosów
W takt potrząsają do cichego
Pogwizdywania kosów.

Jarzębinowe ciężkie grona
Przy wtórze gry strumieni
Składają się na pajęczynie
W korale dla jesieni.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jak to nie ma konsekwencji? - co drugi i czwarty wers się rymuje :)
Może nie z przedszkola a dla przedszkola, a może nawet dla drugiej klasy. Wielcy poeci też pisali dla dzieci :)
Opublikowano

Próbuję w różnych dziedzinach - dla dzieci i dla dorosłych. Uważam, że młodsi też mają prawo do poezji. Znane poetki E. Szelburg-Zarembina, D. Wawiłow, D. Gellner a nawet M. Konopnicka piszą nawet dla czterolatków. Zresztą uczę w podstawówce na tym etapie, więc zrozumiałe są takie inklinacje. A rymy? Są parzyste, i nieparzyste i jeszcze parę innych rodzajów. Nie rozumiem... Czytam wiersze i nie znajduję żadnej prostej poezji. Zrozumiałej dla dziecka i starca. Tylko górnolotne zwroty, dziwaczne przenośnie, które są zrozumiałe tylko dla autora. Na pewnojest w nich piękno,ale czy dla każdego? Czy poezja jest tylko dla wybranych? Odnoszę wrażenie, że im bardziej zagmatwany i niejasny wiersz, tym lepszy. Ale dzięki za konstruktywną krytykę. Następny wiersz będzie bardzo poważny...

Opublikowano

A pisz i dla dzieci. Kto ma odwage przyznać się, że tak lubi ( i może)? Twój wierszyk jest ciepły i pozytywny, czym karmić dzieciarnię jak ona już i tak wsuwa taką tandetną papkę jaką proponuje TV z tymi wszystkimi japońskimi kreskówkami? Może któreś z nich pokocha słowa? Ja się wychowałam na Brzechwie i Jachowiczu :)

Opublikowano

mnie też bardzo się podobają takie wierszyki :) właśnie, zgadzam się tutaj, że poezja nie jest tylko dla wybrednych :) powinna być dla każdego człowieka, aby każdy mógł w niej znaleź ukojenie, jesli tylko zechce :) pozdr.:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


i tu masz rację, z autopssji to wiem wspólnie z dziećmi pisałam wierszyki, zmuszałam dzieci do tworzenia własnej poezji, i zaowocowało, z moich uczniów wielu pisze wiersze!!! to jest Piękne! nauczyć kochać poezję, myslę Gosiu, że tobie też sie ta sztuka uda, bo twój wiersz jest ciepły i dobrze sie czyta, pozdrawiam ciepło ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...