Trzech Pań twarze przy zegarze

[Vr Ch]

1

Danusiu, kochanie

Czas jest okrutny...
kradnąc kochane twarze
zostawia miejsca, zapachy,
kruszyny słów,
radosny śmiech
i ten przez łzy.

Poczułem się stary
gdy zaginęły me wspomnienia
dialogów niespisanych
(a mówią że poezja nie umiera)
za dużo słów było potem
... ocean słów.

żegnaj, Danusiu.

2

Ewka, kochanie

Złączeni stosem albumów
z okna ten sam
krajobraz przed nami
wpatrzeni w jeden punkt przyszłości
w mrówczej gonitwie
zapominamy o uczuciu

Czas bywa surowy
karząc za błędy młodości
palone kładki, tratwy,
spłoszoną miłość,
puste słowa,
nasz mały ślub i chrzty.

przepraszam, Ewka

3

Ulka, kochanie

Nie miałaś leżeć na mej ścieżce
ubitej nie dla Aniołów
po której kroczę
jak słoń na owadzich nóżkach
szczęściem zachłyśnięty
blaskiem zaślepiony

Czas zadrwił ze mnie – szaleniec
znudzony serialem moim
zaczął rozdawać karty
szarpie uczuciem, drażni
rozpala żądze, wyobraźnię
i śmieje się, szyderczo śmieje.

Kocham Cię, Ulka

Miałem sen, w którym trzy panie
Oblekły mnie w skórę po fortepianie