Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wracam. do konika na biegunach,
czystego uśmiechu i do ciebie.
niewiele mi już pozostało
wiary, że powróci, zdarzy się, zostanie.
miałeś być i czuwać, przeoczyłam.

delikatnie zlizujesz puste frazy
i napełniasz je po same brzegi.
to nie ty, to ja toczę te chwile,
syzyfowym ruchem pod niebo.

zawsze bliżej początku niż końca.

Opublikowano

cześć Martuś:)
miło tu u Ciebie, choć
niewiele peelce pozostało;)
modne lizanie i zlizywanie
mnie już razi, choć te puste frazy
ciekawie grają mi to tu to tam ;)

dobrego dnia,
Tobie
:)

i całuski obowiązkowe:*:*:*

Opublikowano

wracam

do konika na biegunach
czystego uśmiechu
i do ciebie
niewiele już zostało

miałeś być i czuwać
przeoczyłam

delikatnie zlizujesz puste frazy
napełniając po brzegi

to nie ty
to ja toczę te chwile
syzyfowym ruchem
pod niebo

zawsze bliżej początku niż końca

Opublikowano

wracam. do konika na biegunach,
czystego uśmiechu i do ciebie.

niewiele mi już pozostało
wiary, że powróci, zdarzy się.

delikatnie zlizujesz puste frazy
i napełniasz je po same brzegi.

to nie ty, to ja toczę te chwile,
syzyfowym ruchem pod niebo.

zawsze bliżej początku niż końca.

---------

dla mnie wiersz do dopieszczenia, ale jest nieźle

serdecznie Espena Sway :)

Opublikowano

Tomaszku, Martynko i Nato :) ale ja się nie zgadzam na taką wersyfikację, choc inna niz zaprezentowana przeze mnie może być, czyli może ulec zmianie, ale na pewno nie taką jaką Wy proponujecie:)

pozdrawiam cieplutko:*


Espenko ;) Twoje dopieszczenie i usunięcie zbędności jak najbardziej mi się podoba :)

dziękuję i pozdrawiam serdecznie :*



Letnia :-) czy ja o czymś nie wiem? hmm, poczekam, może mi wyjaśnisz o co chodzi dokładnie, a teraz to się do Ciebie ślicznie uśmiechnę i podziękuję, buźki :*


Stasiu dziękuję pięknie i cieszę się, że się podoba :) pozdrawiam cieplutko :*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy To fascynujący i mroczny wiersz. Twoje wizje oniryczne mają niezwykłą plastyczność. "Kruki nocy", "żar pustyni Dayna", lawa płynąca ze wzgórz – to obrazy, które budują świetną atmosferę. Czuć w tym wpływ fantasy i mitologii. Najbardziej poruszające jest to wyznanie w środku – "Moje sny rzadko trafiają ze mną , do niebiańskich plaż". Twoja podświadomość ciągnie Cię ku mrokom niż światłu.
    • @Simon Tracy To interesujące porównanie z Lovecraftem - rozumiem, że twoja samotność jest inna, bardziej... absolutna. Zastanawia mnie jedno - piszesz, że świat zapomniał o tobie, a ty o świecie, ale jednocześnie dzielisz się tym na portalu. Może ta korespondencja, nawet internetowa, jednak coś znaczy? Lovecraft też przecież budował swój świat przez listy. "'Samotnik z Lublina" - brzmi jak tytuł, który Lovecraft mógłby docenić. Trochę poczytałam o nim. Każdy ma prawo do swojej formy istnienia. Ale skoro już rozmawiamy o Lovecrafcie i jego światach, może warto czasem sprawdzić, czy Twoje Celephais jest wyborem, czy koniecznością?
    • @Radosław Chyba narozrabiałam! :)) Zgadzam się z Tobą całkowicie - kobieta może być subtelna i piękna zarówno w szminki, jak i w denimie. To nie strój definiuje kobiecość, ale sposób bycia. Twoja propozycja ze szminką i "surowymi spodniami" odłożonymi na półkę jest intrygująca – tworzy obraz świadomego wyboru, momentu przejścia między różnymi wersjami siebie. Zastanawiałam się tylko, czy zamiast konkretnego "spodnie" nie użyć czegoś bardziej metaforycznego? Może "denim" właśnie? Ale każdy z nas ma swoją wrażliwość na słowa i obrazy.   Nie czuję się kompetentna, by proponować Ci konkretne poprawki – to Twój wiersz, Twoja wrażliwość poetycka i Twój głos. Ja mogę tylko podzielić się tym, jak ja odbieram tekst. A ten tekst jest piękny. Ty najlepiej wiesz, co chciałeś przekazać i jakie słowa najlepiej służą Twojej wizji.   Ale już skoro zadałeś konkretne pytanie, to mój trop został przy sukience :) Sukienki są piękne, często zwiewne, lekkie, barwne, zmysłowe - takie właśnie kobiece.  "Twoje piękno, nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię; kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą, kiedy zakładasz sukienkę - tak swobodnie"    (lub zdejmujesz)    Pozdrawiam.         
    • @Migrena Rozbawiłeś mnie polipem z roszczeniami artystycznymi – widzę go już, jak negocjuje warunki wystawy - "bez brutalnego halogenowego światła i proszę o katalog w twardej oprawie". Twoje "horrorowe rozbawienie" to stan, który sama znam – ta groteska i absurd jest  terapeutyczny. Co do pytania "komu przeczytam" – osobie, która przeszła to badanie. :))) Pozdrawiam.   
    • Składam się na pół Na ćwierć Na kwadrat, rozkładam się równo jak mapa, ale starannie, symetrycznie wygnieciona. Otwieram się Czytany wielokrotnie Strona po stronie, rozdział po rozdziale I potem od końca do środka, od początku do końca -wymęczony lekturą Jak zużyta książka Mam poniszczoną oprawę i luźne strony. Odbijam świat Jak lustro potłuczone -starannie oddając kształt i kolor rzeczy, ale w rozproszonych luźno kawałkach. Byłem jak rozłożona mapa, zadbana książka i czyste lustro Ale Papier nie wytrzymał nacisku rąk Tafla popękała odbijając cudzy świat. Jestem Materią wymagająca konserwacji Zużytą tkanką wymagającą starannej rekonstrukcji Wyglądem nowym Przekrywającą stare zniszczenia.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...