Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zawsze gdy otuli mnie koc
podczas chłodnej nocy- sen
mam dobry- jesteś tam. Lecz
gdy mi zimno w życiu, wogóle
trace sens spania i myśle sobie:
"Mieć zawsze coś do okrycia
pod ręką, nie zazdrościć ludziom,
którzy śpią. Nie czuć jedności
z niekochanymi, spotykać Cię
nawet tylko we śnie, w wierszu.
Cieszyć się Tobą jak jakąś nagrodą"

mieć z tego wszystkiego nadzieję

Opublikowano

Zawsze -
gdy otuli mnie koc
podczas chłodnej nocy - sen
mam dobry - jesteś tam.

Gdy mi zimno w życiu, w ogóle
trace sens spania i myślę:
"Mieć zawsze coś do okrycia
pod ręką, nie zazdrościć ludziom,
którzy śpią. Nie czuć jedności
z niekochanymi, spotykać Cię
nawet tylko we śnie, w wierszu.
Cieszyć się Tobą jak jakąś nagrodą"

mieć z tego wszystkiego nadzieję


Zmieniłbym w taki sposób, ale nadal mam poważne wątpliwości. Wydaje mi się, że jesteś póki co bardzo aktywna w dziale "Wiersze gotowe - Bez limitu", gdzie nikt nic nie komentuje, więc radzę Ci wrzucać wiersze najpierw do Warsztatu, a potem tutaj. "Gotowe" możesz sobie darować.

Pozdrawiam serdecznie :-),
Gaspar van der Sar.

Opublikowano

gdy otuli mnie koc podczas chłodnej nocy
- sen mam dobry, jesteś tam?. Lecz
w życiu zimno; tracę sens spania, myślę;
"Mieć zawsze coś do okrycia
pod ręką, nie zazdrościć tym
którzy śpią. Nie czuć jedności
z niekochanymi, spotykać tylko we śnie,
w wierszu. Cieszyć się Tobą jak jakąś nagrodą"

mieć z tego wszystkiego nadzieję

?
moze tak, choc text do gruntownego przepracowania jednak!

Pozdrawiam

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...