Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




lepiej Jacku zdmuchnąć wielką białą głowę i sprawdzić: chłop, czy baba;

jeśli baba, powinna mieć w sobie wszystko i niewiastę i wiedźmę;
sama będzie jak pryzmat i soczewka jednocześnie;
w myśli i ruchach będzie płynna, w uśmiechu nigdy nie pojawi się drwina - bo to choroba pokrewna do zazdrości; w oczach będzie piec chlebowy; w dłoniach cały jej świat;
wtedy może budować, nawet rodzinę.

ewa

kto wie, czy nie minąłem się z taką, co ma w oczach piec chlebowy; właśnie - kto wie? i tak podobna do mnie, bo ma tyle samo, w dłoniach; bogata! i ja bogaty! :))) J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lilko, nawet nie wiesz, jak miło...liryzm jest jak powódź, porywa bezpowrotnie; :))) J.S
Oj,może kiedyś dam się porwać:)))))))))

Lilio, co stoi na przeszkodzie? trzeba tylko zlirycznić - temat dowolny... :)))
Opublikowano

Stefanie - ależ oczywiście! świr jak wszyscy mający cokolwiek wspólnego z poezją, bo to dziedzina szarlatanów, a szaleństwo szaleństwu nierówne...zresztą czytałeś "śniegi" Bezeta - ciężko leżą na duszy...a moje śniegi jak światło - mżą przez firany rzęs...tak tak...szaleństwo niejedno ma imię;
:))) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja wierzę i nie dlatego że jestem jakiś połet. jestem biolog, ale to nie przeszkadza cudom. :)

"Błogosławione pieśni malinowe..." C.K.Norwid; Biolog bez wiary to już nie biolog, tylko typolog i patolog; cud życia w każdej jego formie czyni z każdego wyznawcę i poetę; jesteś dzie wuszko poetką; :) J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



gwałtem? może nie chcieć... :)) J.S

zawsze można ją zwabić ;)))

a przynętą wierszyk? np.: nęcą mnie męczące noce
spędzone pod jednym kocem

które zawsze można odwrócić: męczą mnie nęcące noce
spędzane wciąż pod jednym kocem

w zależności od stosunków dobrosąsiedzkich; :))) J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a przynętą wierszyk? np.: nęcą mnie męczące noce
spędzone pod jednym kocem

które zawsze można odwrócić: męczą mnie nęcące noce
spędzane wciąż pod jednym kocem

w zależności od stosunków dobrosąsiedzkich; :))) J.S

spędzić niemęczące noce
nęcąc kocem

;P

znęcony kocem bardzo się pocę,
więc wkrótce pewnie się okocę! :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



gusła, jakie rozciągnął Amor nad moimi gośćmi pod "Pejzażem" działają oszałamiająco narkotycznie;
może czytać zamiast viagry? :))))))))) J.S
upalny negliż też robi swoje...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



będzie to towarzystwo pań skruszonych, jak objawi im się w całej swojej cudowności peelowa/peel, śnieżyczka tak bardzo podobna, że aż niepodobna ; to możliwe - by na wielkiej łące świata, pośród śniegów odkryć w cudzych dłoniach własną tożsamość; czy nie tego szukamy?
:))) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... hmmm... no nie... :)) ... i słusznie, też próbuję w swoich w ten sposób. ... a za co.? :) No tak, byłam, jestem..  a ile będę.. licho wie.. ;)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Twój wiersz Aniu  to krzyk — nie do ludzi, bo ci przestali słuchać, ale do Boga, który milczy. To lament duszy, która już nie wierzy w sprawiedliwość, bo ile razy można patrzeć na śmierć dzieci, na powtarzające się piekło, na historię, która niczego nie uczy. To nie jest już tylko poezja — to dokument epoki bez sumienia. Każdy wers jak strzęp modlitwy, który nigdy nie doleciał. Tyle krzywdy, tyle krwi, i nic się nie zmienia. Może jedyną modlitwą, jaka została, jest właśnie ta rozpacz. Ja ją w sobie mam. Ale najgorsza jest ta niemoc.   Jak nasze dzieci w Powstaniu Warszawskim mordowane dla żartu, z nienawiści. A Wołyń ? Rozpacz rodziców mordowanych okrutnie dzieci.   Aniu. Mocny i cudownie ważny wiersz. Podziwiam Cię.
    • @[email protected] remanent ? :):):) Cholera, musi być naprawdę źle :) Dzięki.     @Berenika97 dziękuję. Uśmiecham się do Ciebie:)     @Roma od Ciebie. Słowa wsparcia. Że życie to nie zabawa w dwa ognie. Dużo to dla mnie znaczy. Roma. Dziękuję.  
    • Pierwszy był Mefalsim, nad Beit Lahija unosi się dym. "Płynny ołów, "Żelazne miecze" w Jom Kipur, znów presja bierze prym. O - jak piekło okrągłe. Kół historii obłędnych eksplozji przemocy. Gdzie jesteś Boże? I nowiem zmierzają kolumnami ludzie do Ciebie. Gdzie jesteś, czy w niebie? Jakże niezrozumiały jest dziś świat, nienawiść i żądza odwetu, od tylu lat. Gdzie jesteś Boże? Ty, który oddałeś życie z miłości do ludzi, słyszysz, czy masz za dużo spraw? Wzgórzom oliwnym ktoś mówi witam, a korona cierniowa raz po raz w słońcu zakwita.                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...