Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ludzie umierają tak pięknie
wyciągają krzaczaste
nogi przed siebie
ręce im wiszą
szczęka umilkła

w przestrzeni
na znak
skruszonej próżni
oddają Bogu
przyziemne kalorie

ja i ty
nie uczmy ich wniosków
lecz liczmy na dobro

Opublikowano

Osobiście nie doszukiwałabym się piękna w śmierci, bowiem niezaleznie od tego, czy jest nagła, czy towarzyszyła jej długa droga przez cierpienie, to zawsze mowa o odejściu człowieka.... a to wywołuje we mnie smutek. Co do wiersza, środek mógłby być, pozostałe wersy, jak dla mnie, do wymiany...puenta ...hmm... czegoś mi brakuje, a może ja się czepiam.... przepraszam i pozdrawiam..:)

Opublikowano

Tak jak mówiłam śmierć dla każdego człowieka jest czymś innym , tak samo jak miłość.
W zależności od tego kto patrzy , wydaje się coraz to inna , dziwniejsza.
Wywoluje w Tobie smutek , że czlowiek wkońcu uwalnia się z więzienia jakim jest świat,że kończą się jego problemy te , tutaj (??)
Chociaż kto powiedział że po śmierci jest lepiej .... hmmm , ja tak myśle i to mi wystarcza by właśnie tak pisać.
Nie przepraszaj tylko krytykuj :P

Opublikowano

Wiersz całkiem dobry, dostrzegam w nim związki z turpizmem, któremu przecież nie był obcy temat śmierci, podawany czytelnikowi w bardzo dosadny, biologiczny sposób. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podepnę się pod Twój komentarz, a właściwie Re. Z tym, że zgodzę się tylko co do jednego stwierdzenia, owszem śmierc jest coraz dziwniejsza (chociaż może nie sama śmierc, a raczej sposoby do jakich ludzie się uciekają by po nią sięgnąc). Ale uwalnianie się z więzienia!!! Kończenie problemów!!!! Zastanów się co ty wygadujesz!!!! Ile osób Ci bliskich skończyło ze sobą na własne życzenie, co? Ile osób, które kochałaś poszlo do lasu, weszło na drzewo i skoczyło z liną wokół szyii, pozostawiając tylko pustkę i wciąż powracające pytanie dlaczego to zrobił? Ile osób, które coś dla Ciebie znaczyły poszło nad rzekę i z sobie tylko znanych powodów skoczyło, choc nie umialo pływac? NO ILE???
Pewnie 0....
I wiesz co?? Pieprzenie (za przeproszeniem) takich glupot jest hipokryzją - tylko mi tu nie wyjeżdżaj, że ty tak czujesz, że tak myślisz czy coś w tym stylu.
Od początku tego roku pochowałam trzech już samobójcow (brata i dwóch wspaniałych kumpli), żaden z nich nie miał powodu żeby ze sobą skończyc, bo po to się ma rodzię i przyjaciół żeby pomogli, więc kończenie w taki sposób nie jest kończeniem swoich problemów, a jedynie tchórzostwem, bezdusznością i brakiem jakichkolwiek uczuc dla bliskich, których pozostawia się z bólem, żalem i niezapelnioną pustką.....
Opublikowano

Masz rację,żadna mi bliska osoba nie skończyła ze sobą , skacząc z mostu , czy wypróbowując grawitację ze sznurem na szyji , ale powiem ci jedno ....
Od bliskiej mi osoby były chłopak , próbuje się zabić już nie wiem który raz , ale mu to nie idzie (non stop ląduje w szpitalu).To normalne ,czyżby lubił ból,może nudzi mu się? ? ? ?
Wszyscy go zostawili , jest niechcianym dzieckiem , więc co ma robić .... ma walczyć , o co ?!?!?!?!?!
Czy nie lepiej jakby z tym skończył ... ? Ależ nie , bo to przecież samolubne !!
Czy nie jest samolubne , zostawienie go przez rodziców kiedy są mu potrzebni , czyż nie jest chamskie , opuszczenie go przez rodzine i znajomych kiedy jest sam i nie wie co ma ze sobą zrobić ... ??
Ma cierpieć w samotności , znienawidziony , bo co ..... bo postąpiłby samolubnie , tak ?
To ty sie zastanów co mówisz , bo niektórzy poprostu mają dość i nie chcą pomocy,chcą zostać sami i chcą przestać martwić się o to wszystko co przyziemne i takie ludzkie.
Wkońcu otrzymaliśmy wolną wole , a takim gadaniem nie dajesz tej wolnej woli ... jeśli ktoś chce umrzeć , niech umiera - to jego wybór(jeśli już nic nie pomaga , to trudno).

Opublikowano

Obrazek dobry, na końcu nieco moralizujesz, niech i tak zostanie (dla mnie), zwróciłbym tylko uwagę, że możnaby nieco odejść od konkretu i otworzyć konstrukcję np. "liczmy na dobro" taka abstrakcja....

Co do śmierci - jest i mnie otacza, nie ma co epatować, ja tam lubię o niej przyjaźnie i to niekonicznie, żeby oswajać....

Opublikowano

śmierć była , jest i będzie i jak narazie nie możemy na to nic poradzić.
Dobre jest oswajanie się z nią,chociaż w ostateczności napewno będzie wielkim zaskoczeniem , któremu potowarzyszy ogromny strach.
Ja , gotuje sie na śmierć od paru lat i jak narazie dobrze mi idzie =D

Pozdrawiam

Opublikowano

Pisze to,co sobie wyobrażam , czemu nie mogę napisać czegoś sprzecznego z ogólnym założeniem .... czy nie mogę sobie pomarzyć,wyobrazić sobie czegoś , czego może nie ma .... ?? ?? ??
Poezja wkońcu nie ma żadnych ram , pisze się o wszystkim w różny sposób.

Opublikowano

Ja nikomu nie wmawiam swoich racji , proszę mnie nie obrażać....
Pisze o tym o czym chcę pisać,to że się ktoś nie zgadza ,jego/jej sprawa ,
a skoro ten ktoś wdaje się w dyskusję , to ja oczywiścię nie zostaję milcząca.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...