Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Diati


Rekomendowane odpowiedzi

Jest droga jak milczący wiatr
Jak ktoś kto komuś serce skradł
Wiatr tu do ucha szepcze zwierzenia
A Ty rozrzucasz swą garść istnienia
Na świat
Na wiatr

Nie wiesz gdzie spadnie okruch głos
Ani ile spotkań przeżyjesz jutro
A istnienie drży pytaniem wciąż dlaczego
Czytaniem barw w powietrzu nieprzejrzystym
Znaków rozsypanych na omszałych kamieniach
Porzuconych ścieżek
Czy nawet ścianach niemych świątyń...

Jest droga jak milczący wiatr
Co biegnie wciąż według tych samych reguł
Po nitce różnicy ciśnień ku miejscu ogrzanemu
Promieniem słońca czy tchnieniem nieskończoności

Bo życie jest pytaniem wciąż dlaczego
Kuszeniem odpowiedzi ukrytej jak myśl w źrenicy oka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Życie jako droga ku prawdzie, ku odkrywaniu omszałych tajemnic, ku wyrównywaniu ciśnień, ku ciepłu i światłu słońca - nie wiadomo, dlaczego. Co jest siłą sprawczą tego wszystkiego? - odwieczne pytanie filozofów (i nie tylko0.
Podoba mi się wiersz. Jedna tylko uwaga: 1-sza strofa swoją rytmicznością i piosenkowością nie pasuje do nieregularnej reszty (czy też odwrotnie).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...