Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ucieczka do Ur


Rekomendowane odpowiedzi

Każdy ze swego miasta
Każdy z torbą w rękach
Na rwetes ulicznego płaczu
Uciekał do miasta Ur

Brał sól z kromką chleba
Na jawie rzeczywistości
Trzy pozłacane zęby
I kamień skuty lodem

Ciekawość brała górę
Dół zaś należał do nas
Odyseuszowski, prometejski
Niedosyt nad światem

Ginęli ludzie w panice tłumów
Ktoś płakał, ktoś się śmiał
Ginęli z własnej głupoty
Ludzie obcego boga

Uciekali ze swego miasta
Zostawiając dobytek pokoleniom
Pootwierane okna i drzwi
Czekające domy pełne krzywd

Na rwetes ulicznego płaczu
Uciekali do miasta Ur

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zwycięża instynkt stadny;
a mądrość nie jest cechą gatunku ale jednostek;
trochę to "Ur" namieszało, bo to z "Ur" wyruszył Abraham do Ziemi Obiecanej;
mam wątpliwości, czy tak krótki wers i stroficzny zapis jest właściwy; ale...twoje dzieło;
"domy pełne krzywd" - cóż; powód dla wielu pokoleń do exodusu; i tak co wiek...
wiele istotnych rzeczy wiersz porusza, i porusza tym czytelnika, ale - czy akurat w takiej formie?
mam wątpliwości;
J.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...