Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

To nie limeryk, ale za to o tumanie.


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

I kiedy skronią obcierał jej loki
Aniołem czynił i klepał i biedził
zazdrosny jak każdy tuman tumański
posępnym okiem jej ruchy śledził

oj, stary, ty stary, a taki głupi
bo po cóż ci jeszcze marzenia
już w klasie byłeś tym smutnym
konusem, co piątki zbiera

i kiedy klepał ta swoją bide
anioł do niego zleciał
wziął jego dusze prosto do nieba
tak z duszą tumana odleciał.

Opublikowano

A kiedy skronią gładził jej uda
aniołom prawie bliski
zazdrosnym okiem te wszystkie cuda
otaczał językiem śliskim

choć czuł się stary i trochę głupi
jeszcze mu grały w duszy marzenia
więc na pieszczocie cichej się skupił
dochodząc powoli do spełnienia

gdy nastąpiła wreszcie ta chwila
anioły mu na trąbce zagrały
bo choć tuman na niego mówiła
kochankiem był zawsze ...wspaniałym.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



anioł ciągle stróżuje
przy tobie
Stefanie
bo ty za czterech
poklepujesz
czynisz
śledzisz
org`owe panie
więc
otumań je wreszcie
szepnij każdej do ucha:
" - ze mną zgrzeszcie!"
Opublikowano

Stefan niech się nie obawia
nie z Aniołem Jego sprawa
wszak jak każdy wie na świecie
Stef najlepsze wiersze plecie



Ale dalej mnie nurtuje
jak tumana uratowac
no bo jeszcze kilka dni
i trza będzie go pochowac

bo dziewczyna jest okrutna
a chłop sili się i sili
aż mnie litosc tu ogarnia
bo aż mu się z dupy dymi.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lecą dymy i tumany
z roztrzęsionej otomany
poratujcie mnie poeci
niech już sobie anioł leci


Anioł był otumaniony
kiedy pani pantalony
zwinnym ruchem zwlekła z siebie
bo on przecież nigdy w niebie
scen podobnych do tej sceny
nie oglądał bo z przeceny
lub jak wolisz to z odrzutu
był to anioł z piór i drutu
i choć pani bardzo chciała
nie mógł dać jej swego ciała.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Autorzy: Michał Leszczyński plus AI.   Mgiełka   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć   Gdybyś potrafiła nas nauczyć lekkości pośród sił grawitacji ulecielibyśmy w przestrzeń nieba   Nie chcesz uczyć...   Przekonujesz otoczenie niezmiernie że na moczarach trzeba się unosić nie być, roztaczać się, nie pamiętać   My nie dorastamy...   Ciężkawe serca warto opłukiwać niczym dłonie w żeliwnej wannie z nas sztuka tylko Tobie się udaje   Wodzisz wzorem duszy...   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć   Przypominasz nam myśl ulotną co przypadkiem miała nie powstać niepewną chwilką przyszła i odeszła   Mówisz co nieistotne...   Jeśli zakochany wkrótce zapytam zabrzmię ciężkością niemiłosierną obawiam się własnej niezręczności   Pragnę Cię... ...nie spłoszyć...   Ref. jak tu pięknie, jak wspaniale niewidocznie pogodowa poświata przesłania przesłania tyle się wydaje, że się udaje że może jest, że na pewno jest, że być musi że zasłony przeminą, że kiedyś dojdziemy, aby przeniknąć
    • @ireneo 19 letni powstaniec nie był wojskiem skończył w tym roku 100 lat i warto przeczytać co dzisiaj powiedział.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - no tak - poprawiłem - dziękuje -                                                                          Pzdr.
    • @Migrena   Nie, to nie jest błąd, tylko: logika, niektórzy tak robią - celowo wprowadzają w błąd nieświadomych czytelników - pozwalają na to anonimowe nicki, a ci - którzy używają pełnej tożsamości - są bardzo inteligentni, wie pan może - co to jest rozdwojenie osobowości?   Łukasz Jasiński 
    • Jodła stuletnia rzekła do pąsowej róży: Ja przetrwałam śnieżyce, nawałnice, burze, Przetrwałam huragany i zimę stulecia, A twój powab zapachu, nektaru i kwiecia (Mówię to nie złośliwie, lecz ze szczerą troską) Nie przetrwa dwóch dni błota, wichru ni przymrozków. Cenne wprawdzie jest piękno, kolorów wspaniałość, Lecz liczy się naprawdę – solidność i trwałość. Słuchała tego róża, wzruszając płatkami. I odrzekła: Sąsiadko, mówiąc między nami To rozmaicie bywa w życiu naszym ziemskim, Niezbadane są bowiem wyroki niebieskie. I przyszła nawałnica, uderzył huragan, Z nieba spadł deszczu kocioł, gradu pełny sagan. Rankiem dnia następnego, róża oraz jodła, Które burza pospołu ku ziemi przygniotła, Leżały razem w strzępach, smutno i żałośnie, Tak to czasami bywa o karpackiej wiośnie, Ale przestrzec tu muszę zuchów oraz śmiałków, Że na całej planecie tak bywa – pyszałkom…
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...