Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy wszystkiego,
co powiedzą o mnie ci dobrzy ludzie
w mojej obecności,
nie będzie potrzeby obracać w żart

a tego, czego nie powiedzą,
nie będzie można w żaden sposób zinterpretować.

Najpierw trzeba jednak zacząć żyć
a nie przeżywać.

Opublikowano

Witam wszystkich, liczę na jakieś ciekawe uwagi, jestem scenarzystą z wykształcenia, prozaikiem i z zamiłowania i tam sie czuję najlepiej, czasem jednak piszę krótkie formy, chciałbym się od "wytrawnych" poetów czegoś dowiedzieć na temat paru tych linijek

z góry wielkie dzieki.

P.R.

Opublikowano

wytrawną poetką to ja nie jestem,nawet poetką mi coś przez gardło(klawiaturę) nie chciało przejść ale pozwolę sobie się wypowiedziec:)) otóż podoba mi się(w końcu!;)).Trochę za długo w pierwszej,druga ok i bardzo ładne zakończenie.Tylko ten tytuł,nie można po prostu "będę szczęśliwym człowiekiem"?

moja propozycja na pierwszą:
kiedy wszystkiego
co powiedzą o mnie
nie będzie potrzeby obracać
w żart

prosto a wcale nie zmienia sensu,przynajmniej w moim mniemaniu. Ale jak wolisz,mnie i tak się podoba:)pozdrawiam

Opublikowano

Domyślam się, że będzie panu trudno zmienić pointę, jest trafna, ale brzmi pouczająco. Mi taki układ odpowiada, bo sama myśl ładnie mnie prowadziła, a na koniec pojawił się uśmiech. Może jednak wpadnie pan na inne rozwiązanie tej pointy:)

pozdrawiam
eva

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ależ pamiętam Cię! Kilka lat się znamy, choć to znajomość wirtualna. Pamiętam, że jak przyszłam tu, to miałaś nick Grynszpanowa Pani i ja się Ciebie trochę bałam   Najdłużej znam valerkę vel violę, bo z innego portalu, choć przy tym nicku mnie nie kojarzy   Ogólnie mam niezłą pamięć.    Za propozycję podarowania książki serdecznie dziękuję, ale pozwól, że przemyślę to na spokojnie, bo jak wspomniałaś związanie jest to z prywatnością, a ja mam koszmarne doświadczenia z ludźmi z internetów...   Życzę wierszyki miłego odpoczynku i błagam! nie przepraszaj, że dużo piszesz, bo jesteś w miejscu, gdzie powinno się pisać, najlepiej dużo, bo to świadczy o kreatywności, o Twoim bogactwie wewnętrzym i o tym, że masz coś do powiedzenia światu! A jeśli świat nie zawsze Cię rozumie, to nie jest to Twój problem, tylko świata.   Jeszcze dwa tygodnie wakacji, więc odpoczywaj i do przeczytania za jakiś czas! Serdecznie pozdrawiam  
    • @Berenika97 Myślę, że rozważanie o przemijaniu i własnej małości jest naturalnym źródłem modlitwy. Dziękuję za komentarz i docenienie, pozdrawiam!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      No faktycznie, pomyliłam się. Ja się tak bardzo nie przywiązuję do tych imion.   A co Ci, tęsknisz do beja może? Było tam kilka osób, których już nie spotykam. za kilkoma ja naprawdę tęsknię A Ty chyba słabo mnie pamiętasz, bo pewnie nie chciało mi się i nie chce wszystkiego komentować.    Tutaj jestem, wcale się nie ukrywam, tylko o tyle, aby móc sobie pisać bez nękania. Pozdrawiam serdecznie.         Agrafka :-)
    • Zaradnej pannie ze wsi Uherce               nocami  śnią się ślubne kobierce,               w oko wpadł jej syn sąsiada,               przystojny i mało gada,                           a ma dobre: interes i serce.  
    • czasem pociągi zgubią rozklady noc nam ujada psy siedzą cicho gwiazdy dziś mają swoje parady a mleczną drogą zasuwa licho   wszystko się gmatwa nic nie poradzisz wszelkie godziny zawłaszczył las jakaś awaria i król jest nagi wars jakąś kawę czasami ma :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...