mister i mystery

[Lady Aj]

Znów widzę cię z muzyką w oczach, z okruchem wiersza na ramieniu,
z dłońmi mokrymi od poezji, z piosenką zwaną po imieniu.

Należysz do mnie i do nocy, cały spowity w ciemne deszcze;
nie wiem czy jesteś z tego świata, czy może znasz świat inny jeszcze.

Na ślad twej stopy na księżycu patrzę co wieczór po kryjomu
i pytam siebie czy istniejesz i czy zabierzesz mnie do domu.

Czasami wierzę, że melodię twych nie-nazwanych kroków słyszę
i że twój głos, jak czarny motyl, niechcący przebił skrzydłem ciszę.

Więc wołam cię, gdy mnie przeraża noc błyskawicą rozjarzona,
a wtedy w drżeniu sekund czuję, że cień twój bierze mnie w ramiona.

[M._Krzywak]

A w sumie...
Może i Piast się nie myli :)

[Piast]

Twoje wiersze, Lady, kierujesz chyba wciąż do tego samego źródła - jakiejś miłości wielkiej, bo to się czuje. Wiem, kto nie przeżył, nie napisze o miłości, bo o niej na zamówienie się nie pisze. Zawsze wyjdzie na wierzch nieszczerość...
Dla mnie, oczywiście, jest to duży plus - forma bez zarzutu, styl i tresc z serca...
Pozdrawiam miło Piast

[Beenie M]

Kolejna miła oku rymowana poezja, którą czyta się lekko i przyjemnie.
Pięknie splatasz ze sobą słowa, a one płyną, płyną, płyną…
Pozdrawiam ciepło

[Jacek_Suchowicz]

........
Otulasz ciało moje sobą, dla ciebie jestem najważniejsza.
Przecież nikogo nie ma obok, ja jestem - podmiot liryczny wiersza.
:)

zgadzam się z Piastem

Pozdrawiam Jacek

[Lady Aj]

Beenie, Piaście, Jacku - serdecznie Wam dziękuję za przemiłe, jak zwykle zresztą, komentarze. Bardzo gorąco pozdrawiam.

Michale - mam nadzieję że to "w sumie..." mogę odczytać jako pochwałę? :) Pozdrawiam ciepło. L.A.