Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Piekieł katusze


Rekomendowane odpowiedzi

Od świata oddarta
pozostawiona na własne istnienie
dusza człowieka, co życie
oddał diabłu na potępienie.
Cierpi katusze
piekieł gorących,
szatańskie próby
znoisi mądrze,
gdyż w każdej męce
szuka nadzieji
na zrozumienie
cierpienia idei.
Za każdym razem
widzi swe złości,
co ziemskie życia
dały mu znosić
w swej pokorności.
Widzi też zbrodnie
na dziecku tym,
co prosić go chciało
o wody zimnej łyk.
I inne grzechy
minionych wieków tych,
co razem z innymi
zgotował ludzim tym,
biednym, niewinnym,
bo staneli na drodze im,
do celu jednego i niezbyt chwalnego,
jakim pieniądze miały być.
Dziś za to wszystko szczerze żałuje,
szaleństwa piekieł zbyt dobrze toleruje,
nie błaga nawet o łaski dar,
tylko goryczy znosi dzban.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ała. Smok ma rację... za długie (wizualnie), nie rozumiem wersyfikacji, która utrudnia czytanie. do tego błędy w pisowni (np. nadzieji). rytmu rzeczywiście brak, rymy jak już są to częstochowa...(nadziei-idei), patos, słownictwo, tematyka....nieeeeeeeeeeee...

ale czekam na więcej!
pozdrawiam majówkowo
ER
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wędrowiec.1984 dokładnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Natuskaa    Tak, masz rację - "(...) niektórzy rzeczywiście (...) mają (...)" przeczucia. Również odnośnie do zbliżającego się przejścia do innego wymiaru.     Pozdrowienia.    @Somalija    Nie jestem pewien, czy rozumiem Twoje słowa...     Dzięki Ci bardzo za wizytę i za uznanie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         Pozdrawiam Cię.  
    • Odnajdźmy się razem w źródle miłości, Tej prawdziwej, nie skrytej pod płaszczem nagości, W której do kochania nie ma warunku, A cała nie nosi erotycznego ładunku.   Płyńmy w głębiny miłości morza, Niech się otworzą morskie przestworza, Miłości nie potrzebne ciał ludzkich napięcie, Jej może wystarczyć zwykłe objęcie.   Z tej morskiej toni się nie wynośmy, Tak na jej fali się tylko unośmy, Tkwijmy w zwyczajnej dobrej bliskości, By nie ulec światowej popsutej miłości.
    • @viola arvensis Do tego dochodzi niesamowicie bogaty wewnętrzny świat. Można słowa nie powiedzieć, a ile rzeczy w głowie się dzieje. Nie wiem, jak to jest inaczej, ale co mi tam. :-)
    • mam szósty zmysł  i siedem par oczu  czasem podwójnie pracowite ręce  nogi jak sarna dwie niby cztery  i czasem żadnego języka w gębie    świat mnie już dawno zaszumiał zaszczekał z nim się układać mi nie po drodze czasem zmysł szósty ciąży jak kamień może dlatego od zmysłów odchodzę   wszystko wiruje, wariuje wszystko ziemia się kręci ja stąpam prosto mówią że jestem zimna jak skała  a przecież jestem kwitnącą wiosną   nikt mnie nie widzi bo zwykle nie chcę  być więcej niźli czystym powietrzem  bujam się z sobą nocą i z rana  na szóstym zmyśle niepokonana   a może zmyślam niech ktoś mi powie jam czarownica czy dobra wróżka  znów pewnym krokiem wchodzę do jutra  by za chwil kilka wiać na paluszkach   zwiewam wszak jestem czystym powietrzem zmącić nie zdoła mnie świat wpół zgnity  i szóstym zmysłem ścielę i kładę  pod własne nogi snów aksamity          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...