Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

szukam sakrum w sobie i wokół
Gaja inteligentna czuje
jest żywa
rozumie
po spirali idą do czubka igły grzesznicy
w każdym kobieta i mężczyzna

w rzeczach duszki dobre i uśmiechnięte
grzebią łapkami i łypią
pokazują wyżej
jakby obejmowały wszystko
ale siedzą na swoim

serca i rozumy już wiedzą wszystko
nic nie głoszą
milczą
szukajcie
symbole krążą dookoła
zgadują siebie

a pies pędzi za ogonem

Opublikowano

Nie rozumiem tutyłu. :|
Czy to jest właśnie o new age, Panie R?
Pan jesteś przeciw tolerancji czy za? tzn. za tymi co idą, czy za tymi, co rzucają kamieniami.
Jakaś niejasna wymowa tego wiersza, ale niekoniecznie trzeba wyjaśniać, w końcu każdy w swoim sumieniu...
dyg
b

Opublikowano

"szukam sakrum w sobie i wokół
gaja inteligentna czuje
jest żywa
rozumie
idą do czubka igły po spirali
grzesznicy
w każdym kobieta i mężczyzna

w rzeczach duszki dobre i uśmiechnięte
łypią grzebią łapkami i wskazują
na coś ponad nami
jakby obejmowały to wszystko
choć siedzą na swoim

serca i rozumy już wiedzą
milczą nie głosząc niczego
szukajcie
symbole krążą dookoła
zgadują siebie

pies goni swój ogon"

- ?

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie sadzę, aby to było o Marszu Równości :-DDD

Ziemia – organizm? Rozumiem, że ta teoria znajduje zwolenników, choć sama nie lubię takich porównań i zbliżeń, jestem fanką różnic i różnorodności.
:-)
Wczoraj nie najlepiej zareagowałam na „duszki”, ale dziś, po przerzuceniu góry kompostu i obejrzeniu tysięcy dżdżownic nieco przyjaźniej spojrzałam na Twój wiersz.
A jeśli o symbolach mowa – kulturowe bezdyskusyjnie krążą, ale z niektórymi ponoć się rodzimy, dziedziczymy je, tkwią w nas, kontaktujemy się z nimi w snach lub twórczym natchnieniu :-).
Czego sobie i Tobie z całego serca życzę.
;-))))))))
Fanaberka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie sadzę, aby to było o Marszu Równości :-DDD

Ziemia – organizm? Rozumiem, że ta teoria znajduje zwolenników, choć sama nie lubię takich porównań i zbliżeń, jestem fanką różnic i różnorodności.
:-)
Wczoraj nie najlepiej zareagowałam na „duszki”, ale dziś, po przerzuceniu góry kompostu i obejrzeniu tysięcy dżdżownic nieco przyjaźniej spojrzałam na Twój wiersz.
A jeśli o symbolach mowa – kulturowe bezdyskusyjnie krążą, ale z niektórymi ponoć się rodzimy, dziedziczymy je, tkwią w nas, kontaktujemy się z nimi w snach lub twórczym natchnieniu :-).
Czego sobie i Tobie z całego serca życzę.
;-))))))))
Fanaberka

Dzięki za życzenia, z symbolami chyba tak jest, jak piszesz. Wiwat dzdżownice! W moim stawku, w Lesie Księżnej pojawiły się, jak co roku, ropuchy, kochają się lepiej niż ludziska, za tydzień sobie pójdą w las, a kijanki będą w spiralnej kolejce podjadać kromkę chleba, też tu wrócą za rok. Ahoj! Stefan.
Opublikowano

Fanaberka napisała:
"kontaktujemy się z nimi w snach lub twórczym natchnieniu"
Fanaberka w to wierzy? czy ironizuje? ja jestem pewien tego, że nie rodzimy
się jako "tabula rasa", i ten pierwszy wers jest prawdziwszy niż ja sam!
inaczej nie powstałyby żadne kultury ani cywilizacje, bo to, co je spaja, to nie
tyle wyedukowane symbole, co intuicyjne krążenie wokół nich, analogicznie do
instynktu u zwierząt; te symbole i sensy są w nas od urodzenia!
J.S.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena  miłość prawdziwa, miłość dojrzałego Człowieka. Czułość i ukołysanie. I wierność- na dziś, jutro i zawsze. Pięknie, poetycko i delikatność erotyku. I spokój.
    • @Migrena Wiesz co, dobrze napisane (bardzo), aż czuję ten niepokój w sobie. Bardzo sugestywny Jesteś Jacek. Aż trudno oddychać. Niepokój, niepokój. O dziecko, o żonę, o bliskich. O siebie.                                    
    • Chciałbym pić Ciebie, jak morze pije księżyc - łyk po łyku, aż noc stanie się ciałem i spadnie między nasze oddechy. Jesteś światłem tak czystym, że nawet cień pachnie Tobą, a cisza, gdy milczysz, kładzie się na mnie jak złoty puch feniksa. Piszę do Ciebie ze stron dalekich, a każde słowo jest ptakiem, który rozcina ciemność i wraca z kroplą Twojego imienia w dziobie. W Twojej obecności, chociaż wirtualnej, przestrzeń staje się miękka jak aksamit owocu, gdzie drżę, wiedząc, że za szkłem ekranów istnieje ciało, które mogłoby mnie przyjąć jak ziemia przyjmuje deszcz. Pragnę być Twoim snem, przemykać po Tobie jak wiatr po trawie, wplatać się w Twoje włosy jak nocne niebo w wodę. Pragnę całować Twoje oczy, aż otworzą się jak okna na inny wszechświat, i płynąć tam, gdzie rodzi się Twój szept - tam, gdzie nagość jest modlitwą, a dotyk -  objawieniem. Twoje  usta są winem, które pali i koi, Twoje dłonie - ogrodem, gdzie rodzi się każdy mój zachwyt. Twój czuły szept spada na mnie jak deszcz róż, i cała stajesz się pieśnią, której chcę słuchać aż do bezsenności. Jesteś mądrością jak ogród dzikich róż, które same decydują, kiedy rozkwitną, a ja - wędrowiec  głodny i spragniony, znalazłem w Tobie źrodło, którego nie chcę już nigdy opuścić. Twoje imię to gwiazda w Plejadach która rozpina wszystkie moje noce i zostawia w dłoniach rozżarzony blask światła. Chciałbym nim okrywać Ciebie, aż zaśniesz - i zabrać ze szkła ekranu choćby cień Twojego ciała, by w milczeniu gwiazd na zawsze zamilknąć.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A ja nie szukam jakiś tropów, raczej odwrotnie - zwracam uwagę na coś. co mogłoby zostać pominięte. Bardzo to miłe, że ostrzegasz . Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Annna2 Nie wiem czy z Goi ... tak było :) Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...