Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spętana słońcem nocy
prosi o okruchy podmuchu
wypełnionego tlenem
pełzającym prosto
w żył korytarze
zaklęte i pokręcone
wyzwoloną wstęgą jestestwa
ujarzmioną powrozem
ciszy wrzeszczącej rozkładem
cuchnącego pęta obelg
zaszlamionego pod płotem
cudzej wyobraźni
głuchej i pustej
jak huk
bębna pełnego
kakofonii wrażeń

Opublikowano

Łezko, im dalej tym lepiej, a i tak zaczynasz pięknym wersem :)
za to kończysz wiersz rewelacyjnie! jak nic leci w ulubione.

"powrozem
ciszy wrzeszczącej rozkładem
cuchnącego pęta obelg
zaszlamionego pod płotem
cudzej wyobraźni
głuchej i pustej
jak huk
bębna pełnego
kakofonii wrażeń" - ten fragment jest najlepszy, udarzający w dość nefralgiczne miejsca...ale przecież o to tu chodzi.

Gorąco pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

...ten wiersz jest ciężki nemal fizycznie...a już taki dobry humor miałem... i mnie nim spowrotem w ziemię wgniotłaś.....
zdecydowanie za smutny... nie będę tu nikogo okłamywał, że życie piękne jest, ale chociaz troche ładnych rzeczy chyba w nim znaleźć można...( ? ) ...
pozdrawiam i całuski przesyłam :))))

Opublikowano

Natalko ...jestes kims wyjatkowym ...wiesz o tym..prawda???..tule Cie...malenka... po prostu tule..:)

Aniu...ech... aorto kochana...tu wiecej mowic nie musze...:)

KlaudiuszQ...eee tam...Ty nie gadaj trzy po trzy...tylko ...caluj mnie i tyle...
..uwielbiam Twoje busiaaaki :P:P...

..pozdrawiam...
Dziekuje..

Opublikowano

o ja kręcę! Twoje wiersze sa naprawdę wspaniałe i na długo zostaja w mojej pamięci.Pewnie przez ta siłę i owo "coś" co nie pozwala mi rozglądac sie na boki.a co mi się najbardziej podoba? To, że operujesz ekspresją jak rzadko kto.To jak taniec! Ruch, obraz i dźwięk.Wspaniałe! pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Słyszysz, psie - to do ciebie! Zakłamany, w kagańcu własnego brudu. Pij swoją wodę z brudnej rzeki, żryj kości cudzego, śmiertelnego trudu!   Ty, który wyłeś do księżyca zdrady, a teraz patrzysz w oczy gwiazd niesławy. Ty, pędzący za własnym ogonem, jak hycel - byle coś złapać, dogonić!   Goń sobie, goń! Goń sławę, goń dobrobyt, dostatek podany w czaszkach tych, którym teraz podajesz łapę.   Zlizuj psie, własną ślinę z lustra kałuży. Liż! Chłeptaj ją - pamiętaj jej smak. Potem nie będziesz miał okazji pamiętać, ile znaczyło dla ciebie własne ciało.   Turlaj się i tarzaj w piórach, w puchu przepiórek i kawek, które śmiałeś przepędzać.   Siadaj! Aportuj! Kładź się i leż przed panem, któremu liżesz buty, choćby były w błocie spod obcej budy.
    • @Robert Witold Gorzkowski Przeczytałem teraz w bezkresnym internecie, że wielcy poeci często stosują nawiasy w swoich utworach. Podane nazwiska to Thomas Eliot, Stefan Barańczak, Wisława Szymborska.   Ja się chyba nigdy z nawiasami w poezji nie zetknąłem. Dopiero Roma...... No ale Roma może przecież wszystko. I to cholera jest wciąż piękne i niezwykłe.
    • @andrew też ufam. piękny
    • @Migrena no tak, jak poetka zdecydowałaby się wpelni poprowadzić cały wiersz tak nowocześnie jak ty to robisz co się nie bierze jeńców na wstęp dostaję młotkiem a potem rozrywają mnie konie na cztery strony świata to owszem jestem za. Ale jak mruga do czytelnika poezją Mickiewicza a potem jest biologia to już niekoniecznie. 
    • obcy (epilog)     dawno dawno dawno temu  kiedy moja ciocia przewoziła pasażera na gapę (a trochę później jej cień)   do końca  przez dłuższe chwile tryskała  dobrym humorem  plując lustru w twarz po czym   umarła jak drzewo w koronie ze słońca
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...