Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mnie Pan nie przekupi, bo nie trzeba. spodobała mi się szczególnie ostatnia strofa :) całość daje do myślenia, ale mam pewien niedosyt, czegoś mi tam jednak brakuje - ale sam jeszcze nie wiem czego ;) pozdrawiam

Opublikowano

Witaj. Cały czas śledzę ''drogę'' utworu i dyskusję jaką wyzwolił - niektóre
uwagi bardzo cenne. Teraz forma dobrze się prezentuje a i tekst nie stracił
według mnie swojego przesłania; dobrze sie czyta. Pozdrawiam ciepło i życzę
powodzenia w potyczkach z sonetem. EK

Opublikowano

Faktycznie, nazbierał się trochę opini, zatem - jeszcze raz dzięki za uwagę
Piast - właśnie stworzyłeś klasyczny sonet i rzeczywiście kunsztowny, zatem tylko podziwiac, a i za prace podziękowac :)
Izo -też wielkie za uwagi, juz teraz będe miał jasnośc (chociaz usprawiedliwie się, że leżał w warsztacie, a stan początkowy był jeszcze gorszy). Kolejnym minusem moim jest, że przed wstawieniem miałem świadomośc tych błędów, ale zabrakło siły do poprawiania. Albo talentu.
Ale mimo wszystko są pozytywne reakcje, to miło, a przy okazji można wzbogacic wiedze o sonecie, hehehehe.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Michale, podziwiam za takie kombinowanie, to na początek. przyznaję
że wiersz treścią /bo na formie się nie znam/ podoba mi się w miarę.
tzn w pierwszej zwrotce, coś mi zgrzyta. zastanawiam się
co dokładnie. przypuszczalnie źle się czyta drugi wers, w którym
za dużo tych k. ogólnie to koniec najbardziej mi się

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

Opublikowano

Miło was się czyta. Artystyczny nieład jest wskazany i taki wyczuwam czytając was. To dobrze,że znalazł się wiersz, który krew w żyłach wzburzył. Trochę chyba przesadziłam. Pozdrawiam wszystkich, a szczególnie Piasta - zawziętego i upartego, ale to też dobrze
o nim świadczy. Wie czego chce. :) :) :)

Opublikowano

W miarę regularny (bo np. rymy w pierwszej) kicz (bo np. "spleciona w woale marzeń" lub "wróżka Śmierć szepta w ucho" nb. 'szepcze/ce'); przecinki bez ładu (np. jest przed 'błotem', nie ma przed 'nawozem'); niedopracowana pointa ("potem ni złotem" - ten rym wewnętrzny przestaje cieszyć i wzmacniać zakończenie, bo już 2 wersy wyżej wybrzmiało "potem"); przesłanie zupełnie poprawne (nie jest odkryciem niczego nowego) ale w połączeniu z 'zadęciem' (dobór słownictwa i symboliki) może u niektórych wzbudzić - raczej uśmiech.;)
pzdr. b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przyglądam sie Padre, Twojemu sonetowi od samego początku. Za to czaroziemem pisane, gotowym Ci Syna kołysać, żeby Twa robota nie poszła na marne. A tego Hadesa to wypierdoliłbym na zbity pysk, niech gdzie indziej szuka roboty. Może gdyby troche więcej iskier pokrzesał, kto wie. Kłaniam się nizzko.
Opublikowano

Jeżeli słońce kłamliwą złudą promieni
A księżyc ten książę książek kreśli kruchy sen----I księżyc książę książek kreśli kruchą senność, tylko rym zmienić
zgaduje z kart tych myśl co i mnie odmieni--- zgaduje z kart myśl moją i mnie odmieni
Tam przeszłość istnienia wpisana w ruch cieni

Czasem spleciona w woale marzeń jedna noc------woale marzeń- ckliwość!!!
Usypia pięknego młodzieńca pod starym drzewem
Nie zbudzi się, przeklęta przeznaczenia jest moc---ściągnąć przecinek
We śnie piękna wróżka Śmierć szepta w ucho „ nie wiem”----a nie "szepcze"?

Kim jesteś człowieku z kart życia wydarty
Miękkim prochem czarnoziemu nawozem, błotem
Kiedy odchodzisz starty w pył tak martwy

Nie łudź się, że odłożysz tę chwilę na potem
Hades symbol przekleństwa od wieków jest otwarty
Nie przekupisz ponętnej ni potem ni złotem

Trudno mi się go czytało. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Rozumiem, dla pewności sprawdziłem w słowniku języka polskiego znaczenie: futurystyczny. Dziękuję! A dlaczego "surowy tekst"?
    • @Wiesław J.K. Określenie to odnosi się do stylu, który charakteryzuje się innowacyjnością, śmiałymi formami, minimalistycznym lub wręcz surowym wyglądem, a także użyciem nowoczesnych materiałów i technologii.  „Jajka obierać można od dołu lub z góry i wcale nie dziwią się temu kury.” dla mnie to innowacyjny ze śmiałymi formami minimalistyczny i wręcz surowy tekst !!!
    • Przystanęli na chodniku, pod opiekuńczym granatem nieba. W latarniach jarzy się ich śmiech. On jej poprawia puchaty szalik, ona przytula jego dłoń do mokrego policzka. Nie wiedzą, co dalej ty postanowisz, i co ja dla nich wymyślę. Codziennie ich piszemy, rozchylamy im usta do milczenia wrzącego jak wszechświat. Są przechodniami w mieście niedokończonym, są, nami. Imiona deszcz zmył z cieni. Nie wiedzą dokąd prowadzi uliczka wśród akwarelowych plam udających kamienice. On jej poprawia szalik, ona mruży błyszczące oczy, ciemne kropelki kawy. Znikają i pojawiają się z każdym naszym przenikliwym słowem, by później odchodzić niezauważalnie w zamazaną przestrzeń, w noc, w niewyczerpaną ranę.
    • W sennościach pokoju, w strudze światła od sadu Leniwi się kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata.  Po niej słońce psoci,  To muskając twe ramię, to plącząc złote włosy, A plącząc tak kusi przymrużone me skrycie oczy.     W oknie z firanką zatańczył wiatr lekkoduch sadu, Czarując o owocach cieżarnych od słodkiego jadu. Nagle odkrył twą sukienkę... i poleciał, by zaszemrać falbanami w zielony groszek, Jakby szepcząc namiętnie do ucha: ach proszę!              A w sadzie świerszcze stroją skrzypce do balu...   I  zdradziła sukienka przed frywolnym mym wzrokiem Sekrety twego ciała okryte skrawkiem bieli.  Znudzone sennym półmrokiem, Uwodzą niczym cenne klejnoty  Spragnione dreszczu zmysłowej pieszczoty.   Już myśli szaleją, już malują obrazy,  Przepojone wonią twego ciała pejzaże bez skazy. Pijane oddechem sadu   Przywołują wspomnienia dawnych wojaży I pierwszych odkryć, do których ciało tęsknie marzy.              A skrzypiec jęk wciąż dobiega od sadu ...   Więc niech bal się zaczyna, niech już gra orkiestra, Niech prowadzi do tańca w nam tylko znane miejsca, Gdzie my wciąż jesteśmy, Gdzie wszystko się spełnia  Gdy tak niewiele trzeba, a szczęścia staje się pełnia.   Bo wystarczy senność pokoju w strudze światła od sadu, I leniwa kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata, I słońce w twoich oczach, I muśnięcie twych ramion, i zapach złotych włosów, I by tak zostało po wszechczasy naszych losów.            A do snu świerszcze na skrzypcach w sadzie niech nam grają,            gdy słowa te ciałem sie stają.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Robercie, nie wiem czy futurystyczne, ale dziękuję.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...