Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jestem cegłem
huj bulimicznym pół murasem
gdzie rodzi się hi hot
dziełem rewolucji
mianownikiem parzonym
przez zero

zgnietliściem mięsnym
pięłknym w murze-taką dziewczynką
marginalny ze mnie gość
delikutaśny nawiaśny on szeron
stone

zmurniałem bara bara
nikt się ze mną nie cegliczył
ostrzegłem się na zero- majonez !

razem dzielimy to samo
miasto.

20 Kwietnia 2006

Opublikowano

nie ale po co ma nudzić
ja lubię szukać nowych rzeczy
eksperymentować
czasami wychodzi, czasami nie

odkryłem nowy język:
"słowa-konwulsje idioty"
postawiłem go zglębić

nie nie...wiersz, to nie jakaś filozoficzna zmowa
jestem młody nie umiem tak pisać
chciałem opowiedzieć o ludzkim zagubieniu
o człowieku, o tym jak tonie w potoku byjakości
nie umiejąc się oznaczyć, wypowiedzieć

słowa wydają się bezsensowym bełkotem
wariata, są rzucane jak piłki, niby wprost
niby za siebie...
ale może jedyny sposób by uciec od
rzeczywistości.

Interpretacja wiersza to: mur berliński
choć nie koniecznie trzeba ją przyjąć, bo
tu szerzej chodziło mi o ten mur...

tak po prostu...

Opublikowano

może być to jeszcze opowieść o dresiarzu
hehhh hehhh hehhh... ;) wykombinował pan t.
tylko nie mówcie że sądziliście tak samo
o dresiarzu hehhh...hehhh..dre..heee...siarzu...

ale pasuje jak ulał...do wiersza !

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...