Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Och tak – kultura kość niezgody!

Mówcie po rosyjsku!
Mówcie po niemiecku!

W diabły to polskie ścierwo naszemu światu niezdatne.

Buntownicy – przeciw niemieckiemu porządkowi!
Buntownicy – przeciw rosyjskiej fantazji!

Och Adolf nie zdążył, Józef nie dał rady.

My Niemcy, my Rosjanie odbudujemy obozy koncentracyjne, dla Polaków tym razem głównie; raz na zawsze zlikwidujemy to gniazdo waśni promieniujące nią na świat. Rozwiążemy „kwestię polską” ku obopólnemu zadowoleniu Rosjan i Niemców.
Żadnych pseudofilozoficznych myśli w rodzaju: „nie jestem królem waszych sumień”.
Ma być porządek: „czyja władza, tego religia”.
Polaczki? Przeszkadzają!
Buntują się z nawyku, miast słuchać i nie dyskutować. Mieczem, knutem, groźbą śmierci, obietnicą dobrobytu nauczymy języka naszego i granicę pokoju; przyjaźni prawdziwej na Wiśle uczynimy między Wielką Rosją, a Wielkimi Niemcami.
Tak.
Zebrało mi się na politykę; przecież powinienem opanowywać przynajmniej podstawowo piękną mowę niemiecką, wspaniałą rosyjską i zapominać polskiego, komplikującego przez nas – Polaków – skomplikowaną mapę Europy.
„Arbeit macht frei” „Uraaaaaaaaa!“
Jakiś tam polski, polska kultura niepotrzebne wcale, przeszkadzają misji cywilizacyjnej Niemców i Rosjan.
Grisza i Gunter wystarczą światu!
Gniewosz niepotrzebny jak Szmul!
Bawmy się!
Kaczeńce? Kaczeńce w strumyku są zbędne jak rekiny przy plaży.
Pławią się te kwiatki, chłodzą jak piwo; zajdzie słońce?
W żółte kuleczki tulą się do snu czekając na ranek i Opatrzność proszą by jakiś mało cierpliwy sierp ich nie ściął, by podkuty, glancowany but nie zdeptał.
Bawmy się!
Póki życia – bawmy się!
Podnieśmy ręce w geście radości.
Wyjeżdżamy! Wyrywamy się z niepewności świata, tego świata w świat bogactwa, w świat „Baśni z 1001 nocy”, w świat baśni z Hollywood.
Wyrywajmy do gwiazd ucząc się pilnie po drodze angielskiego. Nim dotrzemy do celu będziemy wiedzieć doskonale jak jest przynieś, wynieś, pozamiataj...
Tam, w gwiazdach zbudujemy nowe życie, jeśli silne stare nam nie przeszkodzi.
Zbudujemy miasta...
Tylko dlaczego te miasta są podobne do Krakowa?
Dlatego, że receptę na nie czerpaliśmy z książek śp Stanisława Lema?

Dlaczego? Po co? Gdzie? Dokąd?

Weźmy tak często używane słowo
„KOCHAM”
Trochę świszczące i jak? je pisać?
Może pisać i wymawiać – „KOAM”?
„MIŁOŚĆ” – okropne „ść” trudne do wymówienia.

To „ść” jest prawdą trudu zawartego w tym uczuciu, „ch” poprzednio przywoływane, niesie w sobie wieloznaczność.

Trzeba bronić pozornej sprzeczności:
„prawda-wieloznaczność”
„prawda-nieskończoność”

Może bronić wolności?
Adam Sosna(2006.04.19)

Opublikowano

Bardzo ciekawy i refleksyjny kawałek. Aż siegnęłam do Twoich poprzednich i widzę, że poruszasz "ciężkie" tematy. Początek rewelacyjny. Zatrzymałam się i pomyślałam, a o to chyba chodziło.
Pozdrawiam i czekam na kolejne :)

Opublikowano

_villemo
ciężko piszę
i współczuję tym
co to czytają
tym większe dzięki
ale nie piszę, by sięgać po wcześniejsze moje teksty
piszę z radości, bo widzę
piszę, bo jestem grafomanem według mojej definicji
-jeśli do trzynastej nie napiszę ni słowa ręce mi się trzęsą

Opublikowano

nie pierwszy raz mi zarzucają
moralizatorstwo?
mentorstwo?
może temu,
że pewne motywy powtarzają się
w wierszach, w prozie
ja nie chcę moralizować (za dwadzieści lat może)
mentorem też niczyim być nie chcę
ten tekst w zamierzeniu miał być
ironiczny

Opublikowano

sarkastyczny to właściwe słowo, powiedziałabym nawet , że pełen jadowitej kpiny
fragment z kaczeńcami dla mnie bardzo trafiony [odbieram polityczny podtekst]
i tylko próba "rozbiórki" słów /kocham i miłość /odstająca w formie od reszty

ps, odpowiedź na pytanie: BRONIĆ!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena  ----------   " Somalija Opublikowano 26 minut temu   Godzinę temu, Migrena napisał(a): @violetta ale Bóg kocha miłość między ludźmi. ON nam ją dał. nie bój się miłości. przecież wzdychasz do jakiegoś przystojniaka który Ci się podoba. w tym jest też piękno.   fatalnie, że cierpisz ból. nie mogę Ci pomóc ale jestem z Tobą :)   Dzień dobry, czy może Pan już skończyć te geriatryczne wstawki... jest Pan pod moim wierszem na forum głównym nie na turnusie w Ciechocinku... Z góry dziękuję "               tak. już skończyłem. zdobyłem ciekawy materiał do badań poznawczych w kierunku emocji psychicznych.   a ty paniusiu nie szastaj tak słowem "moim" bo jesteśmy na publicznym portalu. nie dziękuj. nie musisz.   bez zwyczajowych pozdrowień. R.            
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Za Anią powtórzę, myślę tak samo.
    • Mi jest dobrze tu gdzie jestem gdzie witam kolejny dzień który coś tam przyniesie może uśmiech może łzy Dla mnie to ważne miejsce tu znajomy dotyka wiatr krzywo patrzy wróg przyjaciel podaje dłoń Tu jest mi bardzo dobrze ale czasem pragnę być tam gdzie mnie nie było doświadczyć tego co tam  Poczuć bliskość gwiazd móc dotknąć kolorów tęczy a potem powrócić na ziemię napisać wiersz o tym gdzie Tak naprawdę najpiękniej czy tam skąd wróciłem czy tu gdzie na co dzień przechadza się mój cień
    • @Berenika97 To trochę smutne są realia, ale bywają niestety. Jak najbardziej rozumiem Twój i mój sarkazm w tym wpisie. No bo to wiesz człowieka trochę jednak oburza. @iwonaroma Podobno ogólna reguła jest taka, że artystów ciężko się diagnozuje :))
    • Z tego domu nie ma wyjścia bez blizn. Trzyma mocniej niż kajdany. Wgryza się w skórę, rozsiewa jad w krwiobiegu, podąża mrocznymi ścieżkami. Ciemność sączy się z okien, za szybami gaśnie świat, próg zarasta nocą, jakby świt nigdy nie istniał. Wspomnienia zlatują się jak sępy, by szarpać resztki duszy. Aż stajesz się zakładnikiem. Nie siadaj już przy stole, gdzie zamiast chlebem karmią cię lękiem. Idź – choćby przez ruiny, idź – w milczenie bez końca. Szukaj światła którego nie dosięgnie cień złego domu.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...