Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W życiu jest coś lub ktoś co robi na nas wrażenie.
Nie znamy dnia, ani godziny, gdy nas zaskoczy.
Wśród deszczu, gorącego słońca,
Pod palmą lub w górach wspinając się na szczyt Zawratu.
Nie wiesz kiedy, nie wiesz gdzie
I to jest właśnie fajne.

Opublikowano

Ostatni wers rozbroił mnie! Nigdy nie myślałem o słowie 'fajnie', jako o bardzo poetyckim (moje prywatne poglądy) zabiegu.
Z drugiej jednak strony mogę interpretować zaistniałe słowo, jako środek kreujący bohatera lirycznego :)
Ech, gdyby nie ten ostatni wers.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Chyba nie byłaś dobra z geografii. Zawrat to szczyt, a wchodząc na Zawrat idzie się przez przełęcz zawracką. Można skręcić na zachód i iść na Świnicę lub na wschód i na Orlą Perć , ewentualnie na południe i wówczas dojdziemy do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Chyba nie byłaś dobra z geografii. Zawrat to szczyt, a wchodząc na Zawrat idzie się przez przełęcz zawracką. Można skręcić na zachód i iść na Świnicę lub na wschód i na Orlą Perć , ewentualnie na południe i wówczas dojdziemy do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Pozdrawiam
...albo na północ do Hali Gąsienicowej...
Zawrat - wąska przełęcz położona w bocznej grani Tatr 2159 m n p m
tyle encyklopedia o istnieniu zawratowej turni wiem (uprawiałam wsp. górską) chyba, że wiersz o tym mówi.
Byłam dobra czy nie byłam dobra z geografii? Czy to ważne? EK
Opublikowano

Może lepiej - wyraziściej - by było temu tekstowi w kompresji haiku... Ale tak jest bardziej "arabsko", wypowiedź ma gest panoramy... no, rąbka panoramy, innej u każdego, i ten kawał przestrzeni, na którą można rzutować ciąg dalszy własnej.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...