Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

03 kwietnia 2005II


Rekomendowane odpowiedzi

ciepły poranek
śpiew białych skrzydeł
za nim łabędzie w locie
kątem oka złapane
na nieba błękicie

krótka podróż
za szybą auta zamarła w bezruchu
umyka płochliwa jak chwila
młoda sarna
na zielonym życie

śmiech dziecka
szczęśliwego bo nic nie wie
jeszcze o śmierci
za mało
o życiu

wiele łez na chłodnej posadzce kościoła
małe miasteczko
smutni ludzie na ulicy
furkot czarnych wstążek
odkurzone flagi

.........................................................

wielka historia co kręgi zatacza
minionych chwil nam nigdy nie zwróci
na zawsze gasną promienie słońca
nie pojmie tego kto nie przeżywa
życia
do końca.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Z reguły nie komentuję swoich wierszy jako pierwszy, tym razem robię wyjątek. Wklejam ten wiersz po raz drugi (mam nadzieję, że mi wybaczycie). Wprowadziłem kilka drobnych poprawek do poprzedniej wersji, która została przyjęta dość krytycznie.

Pozdrawiam Serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

po pierwsze przyznam, że przeczytałam wiersz, bo przyciągnęło mnie nazwisko autora....

wiersz całkiem fajny, przyjemnie się czyta, choć ostatnia zwrotka dla mnie jest zbędna...
i pytanko, co to jest "furkot"??(moze to jakies regionalne powiedzenie, bo ja pierwsze słyszę)
pozdrawiam
czarna perła

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

.... eeeetam.

śpiew białych skrzydeł
umyka płochliwa jak chwila
wiele łez na chłodnej posadzce kościoła


to nie byłyby wersy słabe gdyby znalazły się w mocniejszej, bardziej wyrazistej oprawie wersów innych. Jak dla mnie zbyt przewidywalnie. Wiersz ma klimat, lecz klimat ów jest przeciętny, smutek ze zbyt małą (przynajmniej dla mnie) ilością refleksji bardziej poetyckiej :(
Powodzenia na przyszłość. Coś z tego będzie :)
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki za dobre słowo, ale z interpretecji niedostateczny...
albo przekaz jeszcze niedostatecznie czytelny.



...???



no cóż, gdyby nie ta zwrotka nie byłoby tego wiersza... bo dla mnie jest tutaj najważniejsza



furkot - dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot

jest w słowniku PWN 2003

tutaj dźwięk wydawany przez wstążkę przywiązaną do anteny szybko poruszającego się pojazdu

Pomimo wątpliwości dzięki za miłe słowa.

Anna Maria K - Dzięki za odwiedziny i... wsparcie

Ewo Rajska i Jacku Mucho - uwagi zostały pokornie przyjęte. Ważny ten wiersz jest dla mnie więc zapewne jeszcze trochę nad nim popracuję. Boję się jednak aby nie zatracić pewnej prostoty, na której mi zależy. No i cóż, trzeci raz już go chyba tutaj nie opublikuję, eeeech...


Jeszcze raz wszystkim Serdecznie Dziękuję za czytanie i wyrażanie opinii
Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



...???

"Baliński" to nazwisko jednego z moich ulubionych żużlowców [(Unia Leszno)...która dziś niestety przegrała z Bydgoszczą, ale za tydzień jedzie u siebie, więc mam nadzieję, ze wygra....]-mała dygresja....



no cóż, gdyby nie ta zwrotka nie byłoby tego wiersza... bo dla mnie jest tutaj najważniejsza


tą ostatnią strofę miałam w domyśle (tak jakoś samo nachodzi na myśl) więc nie musiałam jejprzeczytać, aby poczuć "to coś", ale przyznaję, ze dla innych może być ważna w odczytaniu wiersza.

pozdrawiam wieczornie :)
czarna perła
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No to chyba muszę się zainteresować żużlem ;))

"tą ostatnią strofę miałam w domyśle (tak jakoś samo nachodzi na myśl) więc nie musiałam jejprzeczytać, aby poczuć "to coś", ale przyznaję, ze dla innych może być ważna w odczytaniu wiersza."

będę się upierał przy swoim. "przeżywanie życia" jest przecież dwuznaczne, bo: "nie przeżył wiele ten, kto żył długo, lecz ten, kto wiele doznał". to jedno, a druga rzecz, to jeśli nie przeżyłem życia do końca, to co ja mogę o nim powiedzieć???
jeśli tak odczytujesz ten wiersz bez tej zwrotki, to rzeczywiście jest ona zbędna...

Pozdrawiam Serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • My   A teraz chciałbym o nas trochę opowiedzieć; Uwaga, będę szczery. Zmyślać nie zamierzam, Tym bardziej, że nie o to chodzi tutaj przecież, I żeby wyobraźni z życiem nie pomieszać, Spróbuję ją powstrzymać. Tak na marginesie, Mam prośbę. Jakiś hałas wyjść stąd nie zamierza.   Słyszycie? Nie cierpimy zakłócania ciszy; Pozbierać przez to myśli nie da się w ogóle,  Emocje przemawiają… Ktoś bez przerwy krzyczy? Cichutko. Przecież umysł zaraz eksploduje; Trzymajcie się, neurony. To nie lada wyczyn... Raptownie dźwięk za dźwiękiem wbija się i kłuje... Ucichło? Och, nareszcie, mogę mówić, przy czym, Mój umysł za tę ciszę wkrótce podziękuje.   Działamy, mniej lub bardziej, zawsze rutynowo, I poprzez ciągłe zmiany łatwo nas rozproszyć. Staramy się maskować, być jak wy, wiadomo... O ludzie! Jakże często przez to mamy dosyć. Ratować chcą się mózgi, żeby znów być sobą, Dlatego, gdy na meltdown prawie się zanosi, Efekty bodźcowania na wierzch z nas wychodzą, Rujnując posklejany tu i tam neurotyp.   ---  
    • @Jacek_Suchowicz no nie inaczej... "zawodowo"  to wierszem skwitowałeś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Leszczym powiedzmy, że przybilismy sobie piątkę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Triengel Bohater swojego losu ...cios za ciosem a nogi choć umęczone to jednak nadal stoją . Trudno o motywację...raczej trudno tu o "słowo klucz" typu.... dasz radę pozbierać życia kawałki w jedną mozaikę. Raczej jest już postawa " w nic pozytywnego nie uwierzę" A jednak się połaszę, każda beznadziejna sytuacja ma tak zwane wyjście "ewakuacyjne"  Każdy element przeszłości to dziś twoja siła napędowa, absurdalne wiem ...doświadczenia tak mogą połamać że głowa mała. Trudno tu o receptę, ale jest tu jeszcze siła.   
    • Noce pełne miłości, wbrew smutkom niechcianym, zawsze niedokończone zapadają w pamięć. Stają się legendą w nurcie zwykłych zdarzeń; rozdartym wspomnieniem snem spełnionych marzeń. Inspiracją wierszy, westchnieniem ukrytym, różową tęsknotą w monotonnym życiu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...