Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Miłość jest osią,
na której Bóg stoi,
jedną łzę Ci wyślę
łzę tęsknoty,
jeden uśmiech
jak słońca promień.

Miłość jest
życiem w poecie,
poezją w życiu,
słoneczną gwiazdą
nad mroczną nicością.

Wkrada się ogień w serca,
a wzniecony płomień
zniewala duszę,
która raz zniewolona,
poddaje się miłości - miłością zwabiona.

Opublikowano

Mam mieszane uczucia. Uniknęłaś autorko strasznego banału, ale, jak już wspomniał Michał, zamieściłaś małe banalciątka ;)
Bardzo boję się czytania wierszy o poezji czy miłości, bardzo. Strasznie trudno napisać w sposób inny od już wykorzystanego w przeszłości.
Twój wiersz mogłem jeszcze przecztać. :)
Pozdrawiam

Opublikowano

Zgadzam sie i z Jackeim i z Michalem, ale od siebie dodam ze mi sie podoba,udalo Ci sie faktycznie zmescic w tej cenkiej granicy miedzy wierszem ktory warto przeczytac a banalem.
"Miłość jest
życiem w poecie,
poezją w życiu" to najbardziej-proste ale prawdziwe.A czy "prawdomównosc musi glupota siw zowac"tak szekspira troche cytujac.Dosc juz slodzenia.Dobry moze nie genialany czekam na wiecej.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




byłam ciekawa, kto to pierwszy zobaczy.... na początku miałam
"jeden uśmiech
taki smutny..."

ale KTOŚ doradził mi, żebym dała tu coś weselszego.... i wyszedł taki o banał.... chyba jeszcze raz to przemyśle... i to poważnie ...
Opublikowano

cóż, myślałam że to debiut. dla mnie przegadane, mało odkrywcze.
na debiutantów zwykle przymykam oko, bo pamiętam mój pierwszy
wiersz :], ale Ty po tych kilku, powinnaś przywyknąć do panującego
na forum klimatu. niemniej, mam nadzieję, że się wyrobisz
i nakarmisz nas kawałem poetyckiego ciacha, a nie wspomożesz
grona grafomanów.

czekam na kolejne

pozdrawiam serdecznie

Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...