Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wspaniałe wspomnienia
jedyne chwile,
które na zawsze utkną
w mej pamięci
Każdy uśmiech zamknięty
w jednym spojrzeniu na zasuszone chwile

Ciemne płatki,
niczym otchłań czasu
Dzieląca mnie od przeszłości...
Przypominają mi kruchość i delikatność
ludzkiego życia
które może zniszczyć jedno słowo...

Zasuszone kolce
Niczym łzy wylane
w bólu i cierpieniu
otarte chusteczką najbliższych
smutne oczy rozweselane
przez uśmiech ukochanego

Suche liście,
powyginane we wszystkie strony
niczym ciało wyginające się
w nieustającym cierpieniu,
piękny widok gór na pocztówkach
od nieznajomych

Wszystko to powoduje lawinę wspomnień
wylewającą się w jednej chwili
z mojego umysłu....
Jeżeli chcecie ją poznać
Zasuszcie róże....
one tylko wspomnienia dają...

Opublikowano

nieudana miłość? piszesz o tym co czujesz?
jeżeli tak to mi się spodobało :)

jeżeli nie to też mi się spodobało :) ale tylko wiersze odzwierciadlające uczucia dla mnie sie liczą :)


pzdr, Y

Opublikowano

nie nie i jeszcze raz nie

"Wspaniałe wspomnienia
jedyne chwile,
które na zawsze utkną
w mej pamięci"
==> wszystkie te frazy opisują jedno i to samo, więc po co zanudzać czytelnika

później trzy frazy zbudowane na schemacie porównań NICZYM NICZYM NICZYM

"Niczym łzy wylane
w bólu i cierpieniu" ==> słowa wręcz pospolite, zero oyginalności

"powyginane
ciało wyginające się" tu aż się prosi o synonim


"lawinę wspomnień
wylewającą się w jednej chwili
z mojego umysłu...." - to chyba oczywiste że wylewają się z umysłu a nie np. z kranu


generalnie tekst fatalny i radzę więcej czytać czytać czytać a na pewno za kolejnych X wierszy będzie lepiej

więc czekam na następne, a tym razem zdecydowanie na nie


pozdrawiam

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Bardzo ciekawy koncept — poezja jako stan kwantowy przed aktem obserwacji. Podoba mi się konsekwentne łączenie języka fizyki z refleksją o naturze znaczeń. Lekki, a jednocześnie intelektualnie porządnie zbudowany wiersz.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Berenika97 Pięknie prowadzisz dialog dwóch perspektyw — czuły, ale jednocześnie bardzo klarowny warsztatowo. Motyw światła i ulotności dodaje całości subtelnej głębi. Bardzo dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie. 
    • Monarchie są dziś tylko wydmuszkami, odzianymi w złoto i klejnoty swoich potężnych przodków. Demokracja, jest głupią i ułudną efemerydą dla ciemnych umysłów słabych ludzi. Totalitaryzm to piękny a zarazem drapieżny ptak, który najpierw wychowuję jak najlepiej umie swe młode w gnieździe. Lecz pewnego dnia, bez powodu brutalnie je zabija. Przyszłość jest zbyt przerażająca, by w nią nieroztropnie patrzeć. Na szczęście wszystko co zdarzyć się mogło już kiedyś nastąpiło. Tylko przeszłość jest nauką i nadzieją. Krwawiącego świata. Konającego państwa. Księgi i żywioły mają wieczną pamięć. Kształcą mnie stare tomy i manuskrypty. Piękną i bogatą wiedzą jak bursztyny z Bałtyku. Tylko znajomość praw i pojęć obnaża świata prawdę a kłamstwo tnie na pół jak bezduszna brzytwa Ty masz władzę i wiedzę milionów. Poeto, filozofie, historyku. Lubię widzieć wszystko takim jakie faktycznie jest. Bez zbędnych zdobień wyobraźni. Zabawy i głos serca to wierutne bzdury i tania szopka. Okazywanie uczuć to słabość najgorsza. Lepsza jest nieruchoma maska. I gruby jak zbroja, zimowy, dwurzędowy płaszcz dekadenta wełniany. Na cóż mi uśmiech fałszywy towarzystwa. W mej lichej, zimnej i trąconej rozkładem suterenie. Mi towarzystwa dotrzymuję wiatr i deszcz za oknem. Karta wiersza przed oczyma. Pistolet i napoczęta wódka na stole. Tylko tak poznasz świat i piekło ludzkiego umysłu. W najniższym jego kręgu pokutuje, za grzech prometejski, poeta. Dla mnie za anioła. A dla ludzi za diabła przebrany.
    • @huzarc Bardzo plastyczny, sensualny wiersz — pełen gęstych obrazów i konsekwentnie prowadzonej metafory ciała oraz przemiany. Podoba mi się, jak łączysz intensywność języka z rytmem bardziej czułych, spokojnych wersów. Najmocniej działa środkowa część, gdzie obrazy dotyku i zmysłów układają się w spójną, sugestywną narrację. Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...