Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jak to jest że np. jeśli pani polonistka usłyszałaby czytane słowa Tuwima:

"Próżnoś repliki się spodziewał
Nie dam ci prztyczka ani klapsa.
Nie powiem nawet pies cię jebał,
Bo to mezalians byłby dla psa"

to zaraz na jej twarzy pojawia się jakiś dziwny grymas i zakłopotanie. To wogóle trochę głupawe że w szkole jakoś takie utwory pomijają. Nie zawsze tak jest ale część nauczycieli zachowuje się tak jakby te utwory nie istniały, albo za ich czytanie miały ich pochłonąć ognie piekielne.

Opublikowano

Ja bym się upatrywał powodów w a) programie nauczania b) w tym jak kształci się ludzi na polonistyce - z moich doświadczeń to raczej żenada, z pewnymi wyjątkami (pozdrawiam panią Małgosię, drugą panią Małgosię i panią Anię), ale może na innych uniwerkach jest lepiej.

Opublikowano

owszem widać efekty. pół teko forum na słowo 'chuj' chowa sie sie pod stół. drugie trzyma mame za spódnice.

a czemu tak jest? RYDZYK aaaaaaaaaaaa. nie, żartuje, on jest tylko jego poplecznikiem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



populisto!

wylgaryzmy, to wulgaryzmy... dla mnie te słowa są po prostu brzydkie, nie lubie ich, nie używam, dlatego unikam...
byc może inni też tak mają?!
Opublikowano

no jest cos w nauczycielach takiego, że pomijają te utwory. choć raz jak miałam zastępstwo z inną polonistka to czytaliśmy wręcz ohydne wiersze Tuwima i było spoko :D hehe.


też uważam że wulgaryzmy to brzydkie słowa - wulgarne - ;)
ale ostatnio sama zaczełam ich czesto używać... kiedy idąc ze szkoły powiedziałam: "ale głupia pogoda, tak szaro i wiatr zimny wieje, chyba zaraz będzie padać. Ta pogoda rozstraja... itd" a moja qmpela: pogoda jest zjebana/ew. chujowa

mimo ze to wygodniejsze nadal uważam ze to brzydkie słowa, sprawiają ze nas zjezyk staje sie ubogi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



populisto!

wylgaryzmy, to wulgaryzmy... dla mnie te słowa są po prostu brzydkie, nie lubie ich, nie używam, dlatego unikam...
byc może inni też tak mają?!

frashko, ja Ciebie rozumiem. również nie używam i nie lubię tych słów.
czasami, jak słyszę wiązankę przekleństw, to zwyczajnie śmiać
mi się chce - generalnie najwięcej ich używają osoby o ubogim
słownictwie :]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



populisto!

wylgaryzmy, to wulgaryzmy... dla mnie te słowa są po prostu brzydkie, nie lubie ich, nie używam, dlatego unikam...
byc może inni też tak mają?!

frashko, ja Ciebie rozumiem. również nie używam i nie lubię tych słów.
czasami, jak słyszę wiązankę przekleństw, to zwyczajnie śmiać
mi się chce - generalnie najwięcej ich używają osoby o ubogim
słownictwie :]

...czasami wulgaryzm to jedyny dobry środek w wierszu, aby wyrazić uczucia itp. i nie świadczy to o 'ubogości' słownictwa autora
a to, że w życiu codziennym sie ich naduzywa, to troche staraciły na mocy w wierszach; wiersze nie są już takie szkokujące czy zapadające w pamięć jak kiedyś... a swoja droga szkoda... niektórych... :)
Opublikowano

witamy nowego-starego moderatora
to też piotrek usuniesz jako wulgaryzm??
niech czytają - co uważasz za "dobro serwisu"
1-czynność nowego moderatora w trosce o dobro serwisu - wybanowanie człwoieka który go wyśmiał
brawo... no i gratuluje wszystkim którzy chcieli moda - jeśli tylko będizecie mili dla piotrka moze nie dostaniecie bana

(sorry oyey ze spod chucka, ale nie mam innego konta)

Opublikowano

Ja powiem coś innego. Na spotkaniu z Ernestem Bryllem mój kolega po konsultacji ze mną(nie żebym ja miał zdecydować..) Zapytał poetę czy jest zasadne używanie wulgaryzmów w dzisiejszej poezji? Odpowiedz: tak, tylko musi być ten wulgaryzm uzasadniony (kontekst) i nie może być nadmiaru ich stosowania w wierszu. Jako ćwiczenie wskazał napisanie fragmentu Pana Tadeusza używając ich właśnie. ---tak by to brzmiało mniej więcej. Możecie zgadzać się z tym lub nie, jednak pewnych spraw się nie powstrzyma.

Opublikowano

Miałam to wyjątkowe szczęście w czasach szkoły średnej, że przytrafiła mi się wspaniała polonistka P. Maria Jakubowska. Kobieta niezmiernie ciepła, życzliwa dla młodzieży, jednocześnie bardzo wymagająca i stanowcza. Miała ten magnetyzm, który przyciągał na jej lekcje nawet notorycznych wagarowiczów. Na temat wulgaryzmów wypowiadała się mniej więcej w ten sposób: są jakie są i na Boga-nie bójmy się ich używać, skoro powstały takie środki wyrazu, widać z potrzeby napiętnowania czegoś lub kogoś; wszystko jest dla ludzi, problem w tym-by nie nadużywać;

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 powinnaś, powinnaś.   bo wszystkie Twoje słowa mają wagę merytorycznej i formalnej analizy. czasami oddają cudowne emocjonalne odczucia.   wiesz przecież jak bardzo cenię sobie Twoje komentarze.   pokazujesz to co mnie umyka, a wielokrotnie dodajesz mi psychicznej mocy.   dziękuję Nika za każde Twoje słowo !!!
    • Gdy czytałem ten tekst odrazu na myśl przychodziły mi obrazy beksińskiego ,i nagle zdałem sobię sprawę że piszesz o czymś co nie jest tak odległe jak światy z tamtych płócien. To koszmar który jest do tego stopnia materialny że aż mnie ciarki przechodzą. Naprawdę fajny wiersz :)
    • @MIROSŁAW C. Mirku. bardzo mi się Twój wiersz podoba !!!
    • @huzarc Dziękuję Ci z całego serca za tak przemyślany komentarz. To, że dostrzegłaś tę równowagę między subtelnością a prawdą - to dokładnie to, do czego dążyłam. Bardzo mnie wzrusza, że zauważyłaś, jak język codzienności może unieść trudne emocje. @andrew Dziękuję Ci za to piękne dopowiedzenie mojego wiersza. Twoje słowa niosą w sobie nadzieję, której ja może świadomie nie chciałam jeszcze nazwać. @Annna2 Dziękuję Ci za ten komentarz - trafiłaś w coś, o czym nie napisałam wprost, ale co czułam, tworząc ten wiersz. Masz rację - nikt nie zakłada jej dobrowolnie. Po prostu pewnego dnia odkrywamy, że już ją mamy na sobie. Moja przyjaciółka powtarza, że woli być sama. Ale pod tą pewnością dostrzegam niepewność jej wyboru.   A ta samotność we dwoje... nie wiem, która lepsza czy gorsza. Czasem myślę, że ta we dwoje jest cięższa, bo do ołowianej podszewki dochodzi jeszcze ciężar udawania lekkości. Ale to tylko przeczucie, nie pewność. Dziękuję, że zadałaś to pytanie. To pytanie, które samo w sobie jest już wierszem. Pozdrawiam  @Migrena Dziękuję Ci ogromnie za tak szczegółową i życzliwą analizę. To że dostrzegłeś całą tę drogę od elegancji do ciężaru - to dla mnie niesamowite potwierdzenie, że udało mi się przekazać to, co czułam. Najbardziej wzrusza mnie Twoje spostrzeżenie o "namacalności" - o tym, że abstrakcyjne uczucie stało się czymś, co można niemal fizycznie poczuć. Bo właśnie o to mi chodziło - samotność nie jest tylko stanem emocjonalnym, ona naprawdę waży, uciska, uwiera.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...