Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tyłek na ksześle - krześle
a pod palcami
jak zwykle uległe i posłuszne
klawisze
siedzę i piszę - rym niepotrzebny raczek
nieprawda

tyłek siedzi - tu pauza, jeżeli to próba anafory, ale chyba nie jest to dobre rozwiązanie
palce piszą
umysł daleko
bo jemu tam dobrze
a ja tam go na siłę - zbytnie rozdrobnienie - spróbuj pzreczytac wers na głos, od razu słychac
ciągnąć nie muszę - tu logika: on "tam" jest, zatem nie można "tam" go ciągnąc
przepraszam
jak już to moje ręce

wpis taki i nic więcej - puenta też z rymem

zbytnie enterownie wg mnie, powtórzenia nie wpływają za dobrze na całośc.
takie mam uwagi, jeśli mozna.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Rym dodaje często lekkości wierszowi. Takim stylem pisał ks. Twardowski, dlatego jego wiersze czyta się przyjemnie, także wiele z nich można nauczyć się na pamięć.
Dzisiaj wszyscy starają się unikać rymowania, rytmu itp. Pytam dlaczego? Czyżby z lenistwa? Bo prozę podzielić na wersy jest łatwo, ale napisać wiersz - to już nie każdy potrafi.
Mnie tutaj rym kompletnie nie przeszkadza. Jest jednak coś w tym twoim utworze dziwnego - chyba ogólnie biorąc - niedopracowany.

Pozdrawiam miło Piast

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Marku, bardzo dziękuję, niezmiernie mi miło, każdy komentarz połykam jak winogrono.  A czytelników zamykam w szkatułce malachitowej, pozdrawiam również serdecznie, albo bardziej :)
    • @P.Mgieł Oj, jak tkliwie. Nich Ci się spełnią marzenia :)
    • świetny:) chyba masz literówkę " w zmąconej"
    • Urocze, jak niemało u Ciebie i stąd tak wielu czyta z przyjemnością Twoje wierze. Pozdrawiam serdecznie. 
    • @huzarc Dziękuję za tak ciepłe słowa. Bardzo mi miło, że dostrzegłeś w tym obrazie radość prostego szczęścia. Tak właśnie chciałam - by deszcz stał się przyjacielem i bliskością. Pozdrawiam serdecznie!   @Berenika97 Piękne skojarzenie, bardzo Ci dziękuję. Rzeczywiście, deszcz ma w sobie coś z mitu, coś uwodzącego i większego od nas. Twój komentarz sprawił, że mój wiersz zobaczyłam w nowym świetle. Dziękuję za tę interpretację! :)   @P.Mgieł Ogromnie dziękuję za tak wnikliwe odczytanie. Masz rację, że motyw deszczu i pocałunku bywa używany, ale ja chciałam, by był jak najbliższy mnie i prawdziwy, jak rozmowa z samym sobą. Bardzo doceniam, że odebrałeś go właśnie jako intymny i szczery.   Przy fontannie powietrze drży, jakby ktoś rozsypał kryształowe paciorki i każda kropla niosła ulgę.   - Oddycham  a z oddechem wchodzą do mnie szum, chłód i światło, lekkie, pełne życia, jakby niebo rozprysło się na tysiąc błękitnych westchnień.   I nagle czuję, że jestem bliżej samego źródła oddechu.   Ponadto - Jony ujemne - spadające i rozpryskujące się krople wody powodują jonizację powietrza. Te ujemne jony wiąże się z poprawą nastroju, poczuciem lekkości i świeżości. Podobne zjawisko występuje przy wodospadach, fontannach i po burzy.   @Migrena, dziękuję 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...