Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W bezszelestnym oddechu umiera las
W spowitym smogiem mieście, bledną twarze
W ranionej słońcem pustyni, więdną marzenia
W ołowianej wodzie gnie życie

Czy to widzicie?

W natłoku ludzkich dążeń, ginie miłość
W bezdusznych przepisach, topią się pragnienia
W porywach pożogi spalają się gesty
W wątpliwościach czasami kryje się nadzieja

Kto ją sponiewiera?

W ogarniętej amokiem władzy- brak hamulca
W totalnym zidioceniu, pogarda dla wszystkiego
W biegnącym naprzód świecie, jednak uwstecznienie
W ciągłym chaosie więcej złego niż dobrego!

Dosyć już tego!

Opublikowano

Wiersz-apel razi kaznodziejstwem podlanym sosem apokalipsy; nigdy nie jest tak żle - aby nie mogło być gorzej;
dobre może na ambonę, lub na sejmowe przemówienie, ale na portalu poetyckim razi komunikatem, który musi trafiać w próżnię; to jakieś nieporozumienie!
J.S.

Opublikowano

Żałosne.
Czy Wy widzicie tylko napis "Dodaj nowy wiersz" a "Czytaj więcej" już nie ma znaczenia?
To nawet nie jest wiersz. Jakiś zlepek pseudomoralizatorskich zdań. To już nawet nie jest śmieszne. Jeśli miało być poważnie to wyszło idiotycznie.
Tyle.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Odp.
To po prostu stan ducha w danej chwili! Taka chyba jest poezja.

Czy nie widziałeś kikutów po jodłach w Puszczy Jodłowej!

Wiosek, pozbawionych czystej wody!
Bzdetnych przepisów i stert dokumentów!
Korupcji i bezmyślności władz!
No to gratuluję , że żyjesz w tak przecudnym świecie. Chyba że jesteś jeszcze bardzo , bardzo młody!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Nie tylko śni się... tuli się do mnie. Oddam, obiecuję!
    • po co ci słowo ,,masturbacja" lub staropolskie ,,samogwałt" kiedy walisz konia  z dziada pradziada  dawniej  na podorędziu  koza lub jałówka  dziś  samotność w sieci    biegną szkolnym korytarzem prawi tatusiowie  każdy rutynowy kochanek  zwykłe cztery spazmy  w szczycie  i grzecznie do żony    na sprawdzianie  ejakulacja polucje   nie da rady tego pojąć    opozycję ratują księża  w ich delikatnym dotyku nieśpiesznym kobieta   rozkwita               
    • @Ajar41 Poniżej moja próba zmierzenia się z problemem:-)    Burmistrzowi (gród Koziegłowy)  lud przychylić był nieba gotowy.  Mając capi zapach na względzie  ustalono, że zacnie będzie  wkomponować go w herbu okowy.   Pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Berenika97 :) pięknie potrafisz podsumować:) Dzięki        @wierszyki Agatko, ależ Niebo jest dla każdego, z tym że... nie od razu. Także spoko z tym Stalinem, mordercami i gwałcicielami. Najpierw muszą skruszeć, bo twarde kamienie po prostu do Nieba nie dolecą. Zauważ, że wszyscy ludzie niezdrowo nastawieni na cel są spięci, twardzi, nierozluźnieni. Morderca jest spięty na maxa. Żeby wzlecieć do Nieba trzeba być pozbawionym grawitacji, ciężaru grzechu.  Po zadośćuczynieniu grzesznik znów staje się lekki jak piórko i może wzlecieć.  No chyba, że strażnicy Nieba staną mu na drodze... (A zwłaszcza strażniczki ;))
    • @tetu  Medytacja, pełna ciszy i powolności, jakby sam wiersz chciał płynąć w rytmie chmur. Bardzo udana próba połączenia prostych obrazów natury z głębszą refleksją o relacji, byciu i przemijaniu. Wizja człowieka zawieszonego między trwaniem (kamień) a ulotnością (cień), ciszą a pragnieniem mowy, ziemią (góra, kamień) a niebem (chmury, światło). To archetypowy obraz kondycji ludzkiej – rozdartej, ale jednocześnie poszukującej sensu i światła. Pozdrawiam:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...