przed świtem

[Malgorzata Stypulkowska]

powiedz mi proszę miły
powiedz ukochany
dlaczego w pocałunkach
naszych tyle smutku
i dlaczego samotność
chociaż się kochamy
wychodzi każdym kątem
nocą po cichutku

i tyle jest goryczy
w czystych łzach spełnienia
jakby nas całowała
sama śmierć z czułością
i tyle w nas kruchego
pierwszych listków drżenia
u progu nocy
zderzonych z wiecznością

to ledwie jedna chwila
to ułamek nocy
i melancholia wypełnionej baśni
to sen który się skończy
nim otworzysz oczy
dlatego śpij mój miły
zaśnij proszę zaśnij

[Dorma]

O Boze!!!!!

[Bleblin]

ma swój czar

[Leila]

Jak miło znów widzieć Twój wiersz! Jest inny niż te, które pamiętam sprzed klku miesięcy - tak mi się przynajmniej wydaje. Tamte były przepełnione rozważaniami o egzystencji, w tym dostrzegam tkliwość, czułość... jest prosty, ale jakże pięny! pozdrawiam :)