Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

baldachim zieleni
nucący kołysanki
sennym krzewom
strumienie flirtujące
z trawą...
zazdrosne kamienie
zagradzające drogę
w aureolii słońca
udają diamenty...
[sub]Tekst był edytowany przez Anna_Maria dnia 01-12-2003 16:12.[/sub]

Opublikowano

Bardzo mi się podoba. Dlaczego? Zmusiłaś mnie, abym spojrzał nie na cały obrazek, który niby tutaj przedstawiłaś, ale na pewien konkretny punkt, któremu ów obraz posłużył.

Ten punkt, można rozumieć na wiele sposobów: "w pięknym świecie, czarne owce" i tak dalej. To już - wiadomo - do przemyślenia. Do poduchy:) jak mi za plecami, ktoś podpowiada. :-)

innymi słowy,
Na tle, całej tej uśpionej scenerii, właśnie te kamienie każą stanąć na chwile i zastanowić się, "kto, w jakim świetle stara się być".

s.m.
[sub]Tekst był edytowany przez seweryn muszkowski dnia 03-12-2003 00:50.[/sub]

Opublikowano

jestem zaskoczona - bardzo zaskoczona ze znalazlam sie w tym dziale-to mile ale tez przeraza...
dziekuje bardzo za tak serdeczny i cieply odbior, chyba nie wiem co napisac -a pisac(mowic) glupio to lepiej milczec - pozdrawiam
anna

Opublikowano

anetzko:) -wiersz przyrodniczy (jak go nazwalaś) ;-) wcale nie musi być o przyrodzie -dla mnie to tylko środki, obrazy do wyrażenia tego co czuję:) serdecznie pozdrawiam:) i cieszę się, iż mimo przyrody spodobał Ci się...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...