chwila nad lago maggiore

[Gaba_Pisząca]

lazurowy wieczór błękitne jezioro
podróżni rozbawieni beztroskimi myślami

płyną słowa poezji brzmi miłosz leśmian tuwim
uśmiecha się szymborska wszystko tam w obcej mowie
polskimi brzmi zdaniami o poetach przebrzmiałych
i tych co nastaną

wiele swojskich obrazów tatr bałtyku i mazur
z beskidów ukochanych woła znana pieśniczka

nad wodą wcale niewielką i ciepłą nadzwyczaj
wstaje do życia noc ciemna

nagle ponad górami poświatą zalśnił obłok
czy to łabędź w popłochu zerwał się z jeziora
czy odległy wodospad kusi kolorami

powoli coraz jaśniej wyłania się księżyc
pełnią swego oblicza ucisza głosy ludzi
rozpryskuje na tafli srebrnozłote wstęgi

i uśpioną tęsknotę w chłodnym sercu budzi