Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nawet srebrzystość
włosów, już
nie pamięta
tych marzeń.
Miliony spojrzeń,
jakby za mgłą
tego co było.
Te oczy zbyt
dużo widziały,
naszych spraw,
zbyt mało
pamiętają w nich
człowieczeństwa...
Został tylko
fotel bujany
o zapachu porażki
i zgniłych ideałów,
które nie wierzyły,
że się spalą
w rutynie...
Które nie wierzyły
że tak po prostu,
bez walki
wejdą
w XXI wiek

Opublikowano

Daje do myślenia na temat starości, wspomnień i tego, co było kiedyś. Czasem, kiedy człowiek spojrzy w przeszłość, serce mu się kraja, jak wiele porzucił i jak wiele odeszło. Ten wiersz doskonale formuje ten ból i to poczucie. Do tego nawiązuje do związków, których losy nie potoczyły sie jak planowano i jak chciano. Czyta się z lekkim kłuciem w środku. Namawia do zastanowienia się nad sobą.
Ja daję 5.

Opublikowano

Nie wiem czym się sugerowałeś dzieląc w ten a nie inny sposób na wersy, ale chyba czymś niewłaściwym... no i z powodu braku strof trochę dziwnie się go czyta... co do doboru słów to się z oyey'em nie zgadzam, ale to już jest kwestia kto co lubi... jak dla mnie słowa dobrane z rozmysłem... wiersz nie jest zły

Pozdrawiam
Krzysiek

Opublikowano

Nie wiem czym się sugerowałeś dzieląc w ten a nie inny sposób na wersy, ale chyba czymś niewłaściwym... no i z powodu braku strof trochę dziwnie się go czyta... co do doboru słów to się z oyey'em nie zgadzam, ale to już jest kwestia kto co lubi... jak dla mnie słowa dobrane z rozmysłem... wiersz nie jest zły

Pozdrawiam
Krzysiek

  • 5 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Nie znam twardszego kamienia niż brylant Chcę go do głowy w tłuc, lecz się nie da. Zbyt pięknym jest, o wszystkie gwiazdy. Istnienia! - wyzbyć się myśli i nie dać się. Ponieś tym słowom miłym i uwodzącym. Zazdroszczę jej ich i tego pomiędzy - już płaczącym Głosem jestem - ożeż ty!  
    • @Migrena  miłość prawdziwa, miłość dojrzałego Człowieka. Czułość i ukołysanie. I wierność- na dziś, jutro i zawsze. Pięknie, poetycko i delikatność erotyku. I spokój.
    • @Migrena Wiesz co, dobrze napisane (bardzo), aż czuję ten niepokój w sobie. Bardzo sugestywny Jesteś Jacek. Aż trudno oddychać. Niepokój, niepokój. O dziecko, o żonę, o bliskich. O siebie.                                    
    • Chciałbym pić Ciebie, jak morze pije księżyc - łyk po łyku, aż noc stanie się ciałem i spadnie między nasze oddechy. Jesteś światłem tak czystym, że nawet cień pachnie Tobą, a cisza, gdy milczysz, kładzie się na mnie jak złoty puch feniksa. Piszę do Ciebie ze stron dalekich, a każde słowo jest ptakiem, który rozcina ciemność i wraca z kroplą Twojego imienia w dziobie. W Twojej obecności, chociaż wirtualnej, przestrzeń staje się miękka jak aksamit owocu, gdzie drżę, wiedząc, że za szkłem ekranów istnieje ciało, które mogłoby mnie przyjąć jak ziemia przyjmuje deszcz. Pragnę być Twoim snem, przemykać po Tobie jak wiatr po trawie, wplatać się w Twoje włosy jak nocne niebo w wodę. Pragnę całować Twoje oczy, aż otworzą się jak okna na inny wszechświat, i płynąć tam, gdzie rodzi się Twój szept - tam, gdzie nagość jest modlitwą, a dotyk -  objawieniem. Twoje  usta są winem, które pali i koi, Twoje dłonie - ogrodem, gdzie rodzi się każdy mój zachwyt. Twój czuły szept spada na mnie jak deszcz róż, i cała stajesz się pieśnią, której chcę słuchać aż do bezsenności. Jesteś mądrością jak ogród dzikich róż, które same decydują, kiedy rozkwitną, a ja - wędrowiec  głodny i spragniony, znalazłem w Tobie źrodło, którego nie chcę już nigdy opuścić. Twoje imię to gwiazda w Plejadach która rozpina wszystkie moje noce i zostawia w dłoniach rozżarzony blask światła. Chciałbym nim okrywać Ciebie, aż zaśniesz - i zabrać ze szkła ekranu choćby cień Twojego ciała, by w milczeniu gwiazd na zawsze zamilknąć.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A ja nie szukam jakiś tropów, raczej odwrotnie - zwracam uwagę na coś. co mogłoby zostać pominięte. Bardzo to miłe, że ostrzegasz . Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...