Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

          Czy warto

 

marzeniom chcę wyjść naprzeciw
podążyć drogami zdarzeń
gdzie wiatr by włosy pieścił
nie rozwiewając marzeń

usiąść na skrawku cienia
motylom otrzeć kila łez
spojrzeć niechcący w błękit nieba
i najzwyczajniej uśmiechnąć się

z drzew łapać spadające liście
babiego lata zerwać nić -
czy mogę to mieć..?
czy warto marzyć..?

chciałabym jeszcze żyć

 

 

 październik, 2005

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Czy warto wierzyć..?
Czy warto marzyć..? ---> ja bym użył czegoś innego zamiast 'marzyć'... ale nie wiem sam czego :)

to jest w sumie prosty wiersz z prostą myślą i przesłaniem. trudność w ocenianiu prostoty polega na tym, że czasem posiada ona głębię, a czasem nie. ja lubię prostotę, lubię w niej czegoś szukać. pan cogito zdumiony meandrami świata niech wybaczy wiersze rwane prosto z krzaka - ks. J. Twardowski... nasunęło mi się (Jego wiersze są w końcu także proste)... jestem zdecydowanie na tak. Chętnie bym czytał więcej takich utworów.

pozdrawiam /Arek

Opublikowano

Tera.... jak najbardziej masz prawo tak to odebrac.. w myśl zasady.. dla każdego cos innego...

Arku, oczywiście, jest prosty, najwidoczniej i ja lubię się taką prostotą "bawić"
Mam wiersze ks. Twardowskiego w domu.. dla mnie, są śliczne i już.
Dzięki za odwiedziny, pozdrawiam..:)

Opublikowano

Marzeniom chcę wyjśc naprzeciw
podążyć drogami zdarzeń
gdzie wiatr by włosy pieścił
nie rozwiewając marzeń.-> zjadliwa, jest prostoa moze dla mnie kapke za naiwnie przedstawiona ale ok,

Usiąść na skrawku cienia
motylom otrzeć kila łez-> a po co motylom ocierać łzy-czemu służy ten zabieg personifikacji?
spojrzeć niechcący w błękit nieba
i najzwyczajniej uśmiechnąć się.

Z drzew łapać spadające liście
babiego lata zerwać nić...
Czy warto wierzyć..?
Czy warto marzyć..?-> te pytania za bardzo unaiwniają wiersz, ok wiem że tak miało być problem wtym że przekroczona została pewna granica (jak dla mnie) medzy naiwnościa kontrolowaną

Chciałabym jeszcze żyć.-> marzyć to życ tak? ale ta puenta wyrwana , jakas taka pozostawia niedosyt

ogólnie: za słodko: brakuje mi ( co dziwne) liryczności i pomysłu na realizacje konceptu: można by całość poprowadzić delikatniej ale i bardziej nowatorsko
na plus: dobrze że nie ma górnolotności:ale jeszcze sporo pracy chyba Cię czeka

Pozdrawiam
Agata

Opublikowano

Usiąść na skrawku cienia
motylom otrzeć kila łez-> a po co motylom ocierać łzy-czemu służy ten zabieg personifikacji?
spojrzeć niechcący w błękit nieba
i najzwyczajniej uśmiechnąć się.

nie zgadzam sie z negatywna opinia,
motyle przeciez utozsamia sie ze szczesciem,
wiec przynajmniej do mnie to przemawia

ogolnie pozytywnie, przyjemnie sie czyta
(choc miejscami niczym tekst piosenki :) )

Opublikowano

Luthien, można było napisać.. gdzie wiatr mi włosy rozwichrzy, nie rozwiewając marzeń... to celowe, lubię spacery z.."wiatrem?..
ale marzeń, nie chciałabym rozwiewać. Co do motyli, owszem.. płaczących nie ma, ale czasem siadają na zroszonych kwiatach...
może bardziej chodziło mi tu o otarcie kropel rosy.. co prównalam z łzami.. Pytania końcowe.. to po prostu jakby zachęta losu,
by tak było, jak w wierszu.. "chcialabym jeszcze życ"... prosto, bezproblemowo.
Dziękuję za komentarz, pozdrawiam.. :)

Tomasz, częśc odpowiedzi juz zawarłam wyżej. Motyle i dla mnie, są jednym z elementów przyrody, które kojarzą mi się
z radością (po prostu)... pozdrawiam i dziekuję za miłe słówko..:)

  • 2 tygodnie później...
  • 3 lata później...
  • 5 tygodni później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...