Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To ofensywa konkurencji! Tak wielki ścisk zrobił się na rynku portali poetyckich, że zwalczają się nawzajem, być może że przyczyną są dotacje, jakie podobno mają otrzymywać, lub po prostu walka o reklamodawców. Tak czy siak wysłali tu swoich agentów, którzy robią krecią robotę i na forum i w dziale Z i w tak dalej. Inną sprawą jest interklasa – miejsce dla dzieci i nauczycieli – z którego można wejść na org, sprawia to, że reklamy, które już niedługo mają się pojawić, będą wychwalały misie i muzykę.

Proponuję wprowadzić:
1.Moderatora
2.Punkty za komentarze, np. 10 komentarzy pod wierszami = prawo do umieszczenia 1 wiersza.

Opublikowano

Dobry pomysł z tymi punktami za komentarze (jest już coś takiego gdzieś? nie widziałem...). Moderator potrzebny, i to moderator selektywny, który by bezlitośnie kroił chałę z tego forum.
Ja dodatkowo proponuję znieść podział na P i Z, a w prozie wydzielić prozę poetycką i publicystykę.

Opublikowano

oczywiście, że zwykłą zostawić.
Prozy poetyckie - z tego co patrzyłem - faktycznie nie ukazują się na tym forum zbyt często, może to i szkoda. Faktycznie, taki dział groziłby grafomanią... z drugiej strony jednak moje dwie prozy poetyckie opublikowane na tym forum zebrały całkiem pochlebne komentarze.
Publicystyka - to na pewno, przyda się; a co do prozy poetyckiej, możnaby zrobić referendum. Moim zdaniem za dużo działów to może być tam, gdzie jest 50 uzytkowników, a nie kilka tysięcy jak tutaj...

Opublikowano

a, no i jeszcze istotna kwestia warsztatów. Moim zdaniem są bardzo potrzebne (przydałby się chyba warsztat w prozie), ale warto dołożyć wszelkich starań, by doświadczeni poeci (mam na myśli tych z orga, nie Wisławę Szymborską :D) zaglądali tam i komentowali...

A kwestia tych doświadczonych, dobrze piszących... trzeba mieć nadzieję, że jeśli na tym forum zrobi się porządek, to jacyś się pojawią (jak np. na nieszufladzie).

Opublikowano

Po co te wszystkie podziały?? Dział Z w prozie nie ma się najlepiej. W myślicie że jak powstaną inne działy to będzie lepiej? Niektórym się tak miesza, że wiersze wklejają do prozy :P Porządek ok. Ale w inny sposób.

Opublikowano

POEZJA:
-poezja (p połączony z z)
-warsztat
-haiku (niech mają autonomię, chyba im się należy...)
-piaskownica

PROZA:
-opowiadania, powieści (czy jakkolwiek to nazwać)
-publicystyka
-proza poetycka (do przedyskutowania)
-warsztat

Tym sposobem z siedmiu działów forum rozrośnie się aż do ośmiu, a jak zrezygnować z prozy poetyckiej, to pozostanie przy siedmiu... Także nie wiem, czy taki remanent by bardzo zagracił forum...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a ja proponuję 50 pkt kary za zamieszczanie kretyńskich tematów na org. A jak ktoś chce tylko zamieszczać wiersze i nie ma zamiaru uczestniczyć w dyskusjach na poziomie chamka ?
Opublikowano

a co do tej moderacji - modów - zwłąszcza jeśli weźmie się pod uwagę rozmiar tego forum - powinno być zdecydowanie kilku. To by zapobiegało dyktaturze... A może (ta chyba jest na nieszufladzie) zrobić kadencyjny urząd moderatora?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdy pierwsza skrząca gwiazda, Jakby zagubiona, maleńka, samotna, Zamigoce na tle wieczornego nieba, Oznajmiając wigilijnej wieczerzy czas… A we wszystkich Polski zakątkach, W przystrojonych odświętnie domach, Trwająca od rana krzątanina, Z wolna dobiegnie już końca…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Zatańczą nasze świąteczne emocje, Niewidzialnymi nićmi z sobą splecione, Niczym złote włosy anielskie.   Strojna w bombki i łańcuchy choinka, W blasku wielokolorowych lampek skąpana, Ucieszy oczy każdego dziecka, Błyszczącą betlejemską gwiazdą zwieńczona… A pod choinką stareńka szopka, Z pieczołowitością misternie wyrzeźbiona, Opowie malcom bez jednego słowa, Tę ponadczasową historię sprzed tysięcy lat...   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Biorąc ułożony na sianku opłatek, Zbliżając się z wolna ku sobie, Wszyscy wkrótce obejmiemy się czule,   Wnet z głębi serc, Popłyną życzenia szczere, W najczulsze słowa przyobleczone, By drżącym od emocji głosem wybrzmieć… Wszelakich sukcesów w życiu codziennym, W szkole, w domu i w pracy, Szczęścia, bogactwa, pieniędzy, Lat długich w zdrowiu i pomyślności…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Jedno pozostawione puste nakrycie Echo dawnych zapomnianych już wierzeń, Przypomni tamte stare tradycje,   Gdy pełna czerwonego barszczu chochla, Dotknie ze stukiem każdego talerza, A po przystrojonych odświętnie wnętrzach, Rozniesie się już jego aromat, Wybijający kolejną godzinę stary zegar, Przypomni o upływających latach życia, Gdy w kącie stara pozytywka,  Zagra kolędę znaną z dzieciństwa…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Gdy za oknem prószy wciąż śnieg, Tlą się w pamięci wspomnienia odległe, Czasem mgłą niepamięci zasnute.   Przy wigilijnych potrawach, Zajmie nas niejedna długa dyskusja, O tym jak z biegiem kolejnych lat, Zmieniała się nasza Ojczyzna… A na przyszłe lata pewnie snute plany, Przecinane przez głośne krzyki W sąsiednich pokojach bawiących się dzieci, Wzbudzą często serdeczne uśmiechy…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Dadzą się czasem słyszeć szepty anielskie, Tak melodyjne choć cichuteńkie, W myślach naszych niekiedy odzwierciedlone.   Długie refleksyjne rozmowy, W gronie rodziny i najbliższych, Pozostaną w wdzięcznej pamięci, Powracając na starość przyobleczone w sny… A gdy czas włosy siwizną przyprószy, Wspomnienie tamtych z dzieciństwa Wigilii, Z oczu niekiedy wyciśnie łzy, Otarte ruchem pomarszczonej dłoni…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • nie szukałem cię bo zawsze myślałem że takie rzeczy trafiają się innym albo w książkach które kłamią lepiej niż ludzie a potem przyszłaś bez fanfar bez obietnic po prostu usiadłaś obok jakbyś znała to miejsce od zawsze i nagle świat ten stary sku*wiel przestał mnie bić codziennie zostawił tylko lekkie siniaki żebym pamiętał jak było wcześniej kocham cię w ten brudny, ludzki sposób kiedy myślę o tobie przy pustym kubku o trzeciej nad ranem i wiem że nawet cisza z tobą ma sens tęsknota? jest jak niedopałek w kieszeni ciągle o sobie przypomina ale nie boli bo wiem że istniejesz że gdzieś oddychasz śmiejesz się może właśnie patrzysz w sufit tak jak ja i to wystarczy żeby jutro znów wstać nie wierzę w bajki ale wierzę w ciebie a to więcej niż kiedykolwiek odważyłem się mieć bo po raz pierwszy nie boję się stracić tylko cieszę się że w końcu znalazłem dom w drugim człowieku
    • Błądząc po pustynnych piaskach, w miejscach, w których dosięgniemy przykrytego mgłą nieba, każdy pozostawiony na ziemi ślad zamienimy w oazy. Tym tropem będą mogły podążać karawany spragnionych. Kropla po kropli zaczną spływać strumienie wody, wypłukując piach z zaschniętych ust. Już wiesz, wiesz więcej, więcej na pewno, na pewno, gdzie trzeba, gdzie trzeba wież. Wiesz, gdzie mgła spłynie z nieba.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...