Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znów stoję spłaszczona przy domofonie
pełnym guzików sterczących jak piersiątka
panien na wydaniu które aż się proszą
by je obudzić palcem

w tej właśnie chwili zagraconej
wątpliwościami i postanowieniem
poddaję rewizji stan mojego ducha
co szczególnie przy tobie udaje

ostatnio chodzę z uczuciem
pustego jelita jak dętka bez powietrza
po kawałku demontując tożsamość


nagle czyjeś oblicze wyskoczyło z okna
niczym zdziwiona kukułka ze starego zegara
nadeszła pora odpowiedni czas by wykrzyczeć

a ku ku

Opublikowano

Pierwsza strofa ciekawi, ale końcówka drugiej jakoś nie pasuje:

"co szczególnie przy tobie udaje
że go wcale nie ma"

Puste jelita i dętka - niecodzienne porównanie, ale trafne!

Puenta zaskakuje, ale mogłaby być lepsza (jak dla mnie).
pozdr
Ariel;)

Opublikowano

1 strofa na tak, ale potem kierowanie sie w stronę ducha i tego kogoś sprawia, że znowu straciłem zainteresowanie :) Ale potem ponownie dobry tekst, tak więc mam wrażenie, że ten środek jest niepotrzebny.
Ale na tak.
Pozdrawiam.

Opublikowano

hehe, prosze, prosze:)
Jak pobudzić to wiem, ale nigdy nie mialem jeszcze do czynienia z piersiatkami spiacymi, stad pewnie moja niewiedza:)
A lepiej nie palcem, lecz pelna dlonia:) Tylko jak to zrobic z domofonem....
bye;)

Opublikowano

Letnia Sukienka musi być zwiewna i wyzywajaca. Widze, ze sie uosabiasz;)
pozdrowki od niestarego piernika
P. S
Mysle, ze cycki sa zbyt.... no niezbyt sa:) Piersi lepiej, a najlepiej : DRAŻNIĘTA!
bye

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 to jest piękne Aniu pisanie !!! Wzruszające. Dobre.
    • Tajsko am Boże - Modry Ponie, dzie słónko tako samo śwyci, am nie ziam, nie poziam, Bachy tam só i some śmiych. Tajskno Modry Ponie. Tam dangi furajó dali i eszcze abo dzie? A Bociony kapelków nie łoślipsió, a żniwa to psiankno śpisiywanie. dzie Annioł modli sia noczajści i wpierw. Zietrz łuraduje ten zimny deszcz.             Tęsknię Boże, mój Niebieski Panie, czy tam słońce wciąż tak samo świeci, a niwa bezkresna to ciągłe pytanie? Trud żniw są jak motyli drganie, czy są tam śmiejące się dzieci? Tęskno mi za tym Niebieski Panie. Czy bocian świątkom nie zmieni zdanie, świat chmura ponura znów oszpeci, a niwa bezkresna - zadanie na pytanie. Gdzie Anioł Pański jak ranne pianie, tych modlitw przecież nie zaślepi Tęsknię Boże, Ty Niebieski Panie. Wiem, wiem- marne to moje pisanie nic to, że miłość nieprzerwanie świeci, jest niwą bezkresną- jak ciągłe pytanie. Pamięci obłoków ich jeszcze trwanie, z igieł sosnowych wzór tu nie szpeci. Tęsknię za nimi Niebieski Panie, a niwa bezkresna to zawsze pytanie.
    • @MIROSŁAW C.  tak to prawda. I cytat też bardzo dobry. Świat jest wywrócony do góry nogami dzięki
    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...