Okręt

[Agnieszka Lisicka]

Zmartwień jest tyle
Ile łez w morzu rozpaczy.
Jestem maleńkim okrętem pośrodku oceanu.
Próbuję znaleźć ląd.
Błyskawice rozświetlają niebo zachmurzone,
Obłąkane wiatry szarpią żaglami....
I te fale bezlitosne...
Koniec.
Po burzy-prześwity słońca.
Choć żagle poszarpane
I maszty połamane,
Mój okręt płynie dalej,
By spokój odnaleźć.

[Tali Maciej]

zbyt dużo klisz aby to przetrawić
niestety jestem na nie

nisko isę kłaniam i pozdrawiam

[Agnieszka Lisicka]

o co chodzi z tymi kliszami? bo jakos nie bardzo sie łapie :)

[M._Krzywak]

klisza to od Łukasza Górnickiego do Romana Kostzrewskiego: "okręt mój płynie dalej, gdzieś tam" - oto przykład tego drugiego :)
Pozdrawiam.

[Julia Zakochana]

z wiersza można jeszcze coś zrobić
napewno okropne jest "morze rozpaczy", poprostu mnie odrzuciło od razu, ale mimo to postanowiłam przeczytac do końca ;)
motyw okrętu mógłby być, te poszarpane żagle i połamane maszty ujdą, ale ogólnie wiersz do całkowitej przeróbki... albo zrezygnować

[piernik]

Chwila, chwila!
Okręt nie od Górnickiego! Panie, to było duzo wczesniej!
Motyw okretu na wzburzonym morzu, przedzierania sie przez gaszcz itp. mial poczatek w starozytnosci! A gdzie Gornicki!
bye

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

panie, no sięgam pamięcia dotąd, dokąd pamietam :)

[Agnieszka Lisicka]

dzięki wszystkim za komentarze. może uda mi się coś poprawić. A jak nie to trudno. spróbuje napisać coś innego. może będzie lepsze

[piernik]

Napisales od Gornickiego, drogi panie, wprowadzajac innych w blad. Twoja pamiec nie jest istotna, wazne sa fakty:)

Droga Agnieszko, napisz nowy utworek:)
bye